________________
ક
सुपासनाह-चरिअम्मि
चाउद्दिसिंपि अजसो तरुणीगिज्जंतमंगलच्छलेणं । भाविज्जइ किंबहुणा जं जं इह सुहुमबुद्धीए ॥ ४४९ ॥ चितिज्जइ तं सव्वं रोमुद्धोसं जणेइ मह अम्मो ! । ता मुंचसु पडिबंध अणुजाणह मं वयग्गहणे ॥ ४५० || एवं भणिए पहुणा जंपर देवी कुमार ! किं जुत्तो | तुम्हारिसाण काउं अम्मापिउपत्थणाभंगो ? ॥। ४५१ ॥ इ भणिए देवीए महोरोहेण निरहिलासोवि । पडिवज्जइ कहकहवि हु कुमरो काउं विवाहमहं । । ४५२॥ तो परिता देवी साहइ गंतॄण निययनाहरूस । एत्थंतरम्मि सुपरट्ठरायमत्थाणमुवविहं ॥ ४५३॥ करकलियकमलदंडा भालयलनिलीणअंजलिपुडा य । पडिहारी सुक्करिसं नमिउं विन्नविउमारद्धा || ४५४ || रिउमद्दणस्स रन्नो मंती मइसाअरोत्ति विक्खाओ । चिट्ठा तुम्हाणं दंसणूसुओ दारदेसम्मि ||४५५ ॥ तत्थ य को आएसो तो भणियं राइणा पवेसेहिं । सिग्घं चिय जं देवो समाणवेइत्ति भणिऊण।।४५६॥ सो तीनओ पविसेउं पणमिऊण नरनाहं । दिन्नासणो निविट्ठो पुट्ठो सो उचियपत्थावे ॥ ४५७ ॥ सागवणं तेवि संत्तं तं तुह पसाएण । तत्तो य सोवि साहइ जह तुह मित्तेण नरवइणा ||४५८॥ रिउमद्दणेण रन्ना नियकन्ना सिरिसुपासकुमरस्स । सोमा नामेण वराय सयंवरा पेसिया देव ! ॥ ४५९ ॥ तो तुम पमाणंति जंपिए निवइणावि तो तीसे । दावाविओ विसालो निवास हेउ सुपासाओ ||४६० ॥ तह पेसिया रसवई सयला तक्कालउचियपडिवत्ती । कारविया तो मंती विसज्जिओ निययआवासे ||४६१ ॥ तो ते समारो काउं वीवाहुवकमो तत्थ । बंधाविया य मंचा दिन्नाई आसणारं तहिं ॥ ४६२ || विविसु कम्मे निरूविया किंकरा तओ विहियं । वरवेइगाविमाणं रंभारंभुब्भियपडायं ॥४६३ ॥
चिन्त्यते तत् सर्वं रोमोद्धर्षे जनयति ममाम्ब ! । तस्मान्मुञ्च प्रतिबन्धमनुजानीहि मां व्रतग्रहणे ॥ ४५०॥ एवं भणिते प्रभुणा जल्पति देवी कुमार ! किं युक्तः । युष्मादृशानां कर्तुं मातापितृप्रार्थनाभङ्गः ? ॥४५१॥ इति भणिते देव्या महोपरोधेन निरभिलाषोऽपि । प्रतिपद्यते कथंकथमपि हि कुमारः कर्तुं विवाहमहम् ||४५२॥ ततः परितुष्टा देवी कथयति गत्वा निजकनाथम् । अत्रान्तरे सुप्रतिष्ठराजमास्थानमुपविष्टम् ॥४५३॥ करकलितकमलदण्डा भालतलनिलीनाञ्जलिपुटा च । प्रतीहारी सोत्कर्षं नत्वा विज्ञपयितुमारब्धा ॥४५४॥ रिपुमर्दनस्य राज्ञो मन्त्री मतिसागर इति विख्यातः । तिष्ठति युष्माकं दर्शनोत्सुको द्वारदेशे ॥ ४५९॥ तत्र च क आदेशस्ततो भणितं राज्ञा प्रवेशय । शीघ्रमेव यद् देवः समाज्ञपयतीति भाणत्वा ॥ ४५६ ॥ स तयाऽनुज्ञातः प्रविश्य प्रणम्य नरनाथम् । दत्तासनो निविष्टः पृष्टः स उचितप्रस्तावे ॥४५७॥ स्वागतवचनं तेनापि संलप्तं तत् तव प्रसादेन । ततश्च सोऽपि कथयति यथा तव मित्रेण नरपतिना ||४५८ ॥ रिपुमर्दनेन राज्ञा निजकन्या श्रीसुपार्श्वकुमाराय । सोमा नाम्ना वराय स्वयंवरा प्रेषिता देव ! ॥४५९॥ इतो यूयं प्रमाणमिति जल्पिते नृपतिनापि ततस्तस्मै । दापितो विशालो निवास हेतोः सुप्रासादः ॥४६०॥ तथा प्रेषिता रसवती सकला तत्कालोचितप्रतिपत्तिः । कारिता ततो मन्त्री विसर्जितो निजकावासे ॥४६१ ॥ ततस्तेन समारब्धः कर्तुं वीवाहोपक्रमस्तत्र । बन्धिताश्च मञ्चा दत्तान्यासनानि तत्र ॥ ४६२ ॥ विविधेषु कर्मसु निरूपिताः किङ्करास्ततो विहितम् । वरवेदिका विमानं रम्भास्तन्भोर्ध्वकृतपताकम् ||४६३॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org