Page Text
________________
सुपासनाह चरिअम्मिइय भणिऊणं रुट्ठो दप्पिट्ठो निग्गओ खयरदूओ। कहिय जह वित्तं तह सप्पिउणो कणयचूडस्स॥२८४॥ रणसामग्गिं काउं समुज्जओ सोवि, तम्मि समयम्मि । मह सविसेसं पूया विहिया संगामसूरेण ॥२८५॥ तस्स कुलदेवया हं खणेण पत्तम्मि समवइण्णम्हि । मह पुरओ विण्णत्तं तेण इमं देवि जह कहवि ॥२८६। अम्हाणं कुसलेणं कुमरिं परिणेइ समरसीहनिवो । अक्कमिउं विज्जाहरसिन्नं तह कुणसु लहु देवि।।२८७ पडिवज्जिऊण एयं तुज्झ समीवम्मि आगया अहयं । कहियं पओयणं तुह संपइ सह सिविरनियरेण ॥२८८ होसु पयाणगपवणो बद्धो पणयंजली मए तुज्झ । इय निसमिऊण सिरिसमरसूररायावि लहुमेव ॥२८९ चउरंगचमूए समं देवीए प्रभावओ नहपहेण । पत्तो खणेण सिरिरयणसारनयरस्स बाहिम्मि ॥२९०॥ एत्थंतरम्मि नियभुयबलगव्चुग्गारबद्धरणवंछो । पत्तो सह पिउणा तत्थ खेयरो कणयचूडोवि ॥२९१६ संनहियसव्वसुहडं कयवहुपहरणपरिग्गरं लग्गं । अवरोप्परेण सिन्नं वरिसेउं विसिहपभारं ॥२९२॥ जा समरसीहखयराण ताव कुलदेवयाए मायाए । सहसच्चिय तल्लोयस्स दंसिंयं समररंगम्मि ॥२९३॥ पडियं सिरकमलं कणयचूडखयरस्स तस्स तो सिन्नं । दूर दूर पलाणं अप्पाणमनायगं नाउं ॥२९४॥ तयणु बलेणं रहिओ एगागी कणयचूडखयरोवि । तब्भयभीओ नहो सव्वं सुत्थं तओ जायं ॥२९५॥ अह सोहणे मुहुत्ते अमंदआणंदगुंदलपुरुव्वं । पियरेहि परिदिन्नं परिणइ जयसुंदरीकन्नं ॥२९६॥ सिरिसमरसीहराया तीए समं चिय पुणोवि नियनयरे । आगंतुं विसयसुहं उवभुंजइ जणियजणचोज ॥२९ इति भणित्वा रुष्टो दर्पिष्ठो निर्गतः खचरदूतः । कथितं यथा वृत्तं तथा सपितृकाय कनकचूडाय ॥२८४॥ रणसामग्री कृत्वा समुद्यतः सोऽपि, तस्मिन् समये । मम सविशेष पूजा विहिता संग्रामशूरेण ॥२८५॥ तस्य कुलदेवताऽहं क्षणेन पात्रे समवतीर्णाऽऽसम् । मम पुरतो विज्ञप्तं तेनेदं देवि ! यथा कथमपि ॥२८६। अस्माकं कुशलेन कुमारी परिणयेत् समरसिंह नृपः । आक्रम्य विद्याधरसैन्य तथा कुरुष्व लघु देवि ! ॥२८ प्रतिपद्यैतत तव समीप आगताऽहकम् । कथितं प्रयोजनं ते संप्रति सह शिबिरनिकरण ॥२८॥ भव प्रयाणकप्रवणो बद्धः प्रणयाञ्जलिमया तुभ्यम् । इति निशम्य श्रीसमरशूरराजोऽपि लघ्वेव ॥२८९॥ चतुरङ्गचम्बा समं देव्याः प्रभावतो नभःपथेन । प्राप्तः क्षणेन श्रीरत्नसारनगराद् बहिः ।।२९०॥ अत्रान्तरे निजभुजबलगर्वोद्गारबद्धरणवाञ्छः । प्राप्तः सह पित्रा तत्र खेचरः कनकचूडोऽपि ॥२९१॥ संनद्धसर्वसुभटं कृतबहुप्रहरणपरिग्रहं लग्नम् । परस्परं सैन्यं वर्षितुं विशिखप्राग्भारम् ॥२९२॥ यावत्समरसिंहखचराणां तावत्कुलदेवतया मायया । सहसैव तल्लोकस्य दर्शितं समररङ्गे ॥२९॥ पतितं शिरःकमलं कनकचूडखचरस्य तस्य ततः सैन्यम् । दूर दूरं पलायितमात्मानमनायकं ज्ञात्वा ॥२९४ तदनु बलेन रहित एकाकी कनकचूडखचरोऽपि । तद्भयभीतो नष्टः सर्वं सुस्थं ततो जातम् ।।२९५॥ अथ शोभने मुहूर्तेऽमन्दानन्दसन्दोहपूर्वम् । पितृभ्यां परित्तां परिणयति जयसुन्दरीकन्याम् ॥२९६॥ श्रीसमरसिंहराजस्तया सममेव पुनरपि निजनगरे । आगम्य विषयसुखमुपभुङ्क्ते जनितजनाश्चर्यम् ॥२९७
१ क, ख. सयं । २ क. ख. संनिहि । ३ ख. पुरुब्ब, ग. पुरब्ब°। ४ क. पि दि।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |