________________
सीहकहा ।
२५६
तेणावि ॥ ७१ ॥
असमत्यो जम्मे ता सम्मं कुणउ देसेविरईपि । तत्थवि असमत्यो तंपि देसओ कुणउ, पत्तसुदेवत्तसुमाणुसत्तसम्पत्तसुद्धजइधम्मो । अवभासवसाओ निहयरागदोसो अहक्खायं ॥ ७२ ॥ लद्धूण चरितं बाइकम्ममुम्मूलिकण संपत्तो । केवलनाणं तत्तो पावइ ठाणं निरावाहं ॥ ७३ ॥ इय निसुणिऊण कुमरो सूरिं विन्नव मज्झ गिहिधम्मे । पढमवयं कहसु तहा तदोसे, सूरिणावि तओ ॥ वह धाइविसुद्धं कहिये वित्थारिऊण पढमवयं । पडिवन्नं कुमरेणं सचिवसुएणंपि सीहेण ||७५ || सम्मत्तेण समेयं समयविहाणेण परमसद्धाए। तो पुट्ठो कुमरेणं सूरी तन्नयरनिवचरियं ॥ ७६ ॥ कह एसों मं दठ्ठे मुच्छाए निवडिओ, कहं कुणइ । रमणीमयणत्रियारे पुरिसोवि, तो कहइ सूरी ॥७७॥
सिंहपुरे आसि तुमं पुव्वभवे नरवरो रयणसारो । भज्जा य मयणरेहा दढनेहा आसि तुज्झ पिया ॥ एमेव कवि ती तुमं विरत्तो, इमा तह चैव । तइ अणुरत्तावि दक्षं दठ्ठे अवमाणमइदुसह ॥ ७९ ॥ उब्बंधेऊण मया सिद्धत्यपुरम्मि सुंदर निवस्स । अज्झवसायविसेसा जाया धूयाऽणवच्चस्स ||८०|| मूले नक्खत्तम्मी नरनाहो तीइ जम्मसमयम्मि । भवियव्वयावसाओ सहसा पंचत्तमणुपत्तो ॥ ८१ ॥ एई पुत्ततं सुमअमचेण पायडंतेण । अहिसित्ता रज्जम्मी इत्थित्तं गोवियं च दृढं ॥८२॥ मरिऊण रयणसारो उप्पन्नो तं समागओ एत्थ । पुव्यभवन्भासाओ तइ दिट्ठे पसरिए मोहे || ८३ || किं मह पीई एवं इमम्मि इय विमरिसप्पयरिसम्मि । जाए जाईसरणे तं जायं जं तर पुढं ॥ ८४ ॥
असमर्थो यतिधर्मे तदा सम्यक् करोतु देशविरतिमपि । तत्राप्यसमर्थस्तामपि देशतः करोतु, तेनापि ॥ ७१ ॥ प्राप्तसुदेवत्वसुमनुष्यत्वसम्यक्त्वशुद्धयतिधर्मः । अभ्यासवञ्चाद् निहतरागद्वेषो यथाख्यातम् ॥७२॥ लब्ध्वा चारित्रं घातिकर्मोन्मूल्य संप्राप्तः । केवलज्ञानं ततः प्राप्नोति स्थानं निराबाधम् ॥ ७३ ॥ इति श्रुत्वा कुमारः सूरिं विज्ञपयति मम गृहिधर्मे । प्रथमत्रतं कथय तथा तद्दोषान्, सूरिणापि ततः ॥७४॥ वधबन्धादिविशुद्धं कथितं विस्तार्य प्रथमत्रतम् । प्रतिपन्नं कुमारेण सचिवसुतेनापि सिंहेन ॥७५॥ सम्यक्त्वेन समेतं समयविधानेन परमश्रद्धया । ततः पृष्टः कुमारेण सूरिस्तन्नगरनृपचरितम् ॥ ७६ ॥ कथमेष मां दृष्ट्वा मूर्च्छया निपतितः, कथं करोति । रमणीमदनविकारान् पुरुषोऽपि ततः कथयति सूरिः ॥ सिंहपुरे आसीस्त्वं पूर्वभवे नरवरो रत्नसारः । भार्या च मदनरेखा दृढस्नेहाऽऽसीत् तव प्रिया ॥७८॥ एवमेत्र कथमपि तस्यां त्वं विरक्तः, इयं तथैव । त्वय्यनुरक्तापि दृढं दृष्ट्वाऽपमानमतिदुःसहम् ॥७९॥ उद्बध्य मृता सिद्धार्थपुरे सुन्दरनृपस्य । अध्यवसायविशेषाज्जाता दुहिताऽनपत्यस्य ॥८०॥ मूले नक्षत्रे नरनाथस्तस्या जन्मसमये । भवितव्यतावशात् सहसा पञ्चत्वमनुप्राप्तः ॥ ८१ ॥ एतस्याः पुत्रत्वं सुमत्यमर्त्स्न्येन प्रकटयता । अभिषिक्ता राज्ये स्त्रीत्वं गोपितं च दृढम् ॥ ८२ ॥ मृत्वा रत्नसार उत्पन्नस्त्वं समागतोऽत्र । पूर्वभवाभ्यासात् त्वयि दृष्टे प्रसृते मोहे ॥ ८३॥ किं मम प्रीतिरेवमस्मिन्निति विमर्षप्रकर्षे । जाते जातिस्मरणे तज्जातं यत् त्वया पृष्टम् ॥८४॥
१ ग. गेहिधम्मंपि ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org