Page Text
________________
सुलससिट्रिकहा।
२५१ इच्छामि वंदिउं तो रन्ना आणाविओ पगमिऊण । मुणिवरमुवविठ्ठो सो सुलसोवि समागओ तत्थ ॥ तो मंदरमंथिजंतजलहिसदाणुगारिसदेण । ससुरासुरसरिसाए मुणीवि भदेसणं कुणइ ॥७१॥ । तथाहि
अविरलपवणपहल्लिर कुवलयदललग्गजललवचलम्मि । जीवाण सरीरे जुब्बणे य जुबईजणे तह य ॥७२॥ मोहबसाउ अपुब्यो पडिबंधो कोइ जम्मि वटुंता । सव्वंपि सरीराइं सासयबुद्धीए मन्नति ॥७३॥ तो तदुवयारकरणेकलालसा सालसा सया धम्मे । पेरिजंतावि हु गुरुजणेण विरइंति अवहेरि ॥७४।। आलस्त्रमोहवन्नाइकारणा गुरुयणस्स विसरवि । अन्ने न इंति न कयाइ जति जिगमंदिरेसुपि ॥७५॥ कारणवसेण केणइ कस्सवि उवरोहओवि जिणभवणे । कइयाषि जतिजइ कहवि तहवि भवियव्वयावसओ॥ रायकहाइसु निरया अन्नेसिपि हु कुणंति ते विग्वं । जिणपूयणवंदणधभ्यसवणपभिईसु दुम्मइणो ॥७७॥ ता ताण सचविरई दूरे निव्वाणकारणमवरसं । देसविरईवि दुलहा सम्मत्तंपि हुन खलु सुलहं ॥७८॥ अहवा सम्मत्तमवंझकारणं उत्तरुत्तरगुणाणं । तं चिय दुलहं, तो भणइ नरवरो किंसरूवमिम ? ॥७९॥ तो सम्मत्तसरूवे सवित्थरे वन्नियम्मि मुणिवइणा । भणइ निवो आरोवह सम्मत् मज्झ जाजीवं ॥८॥ तो जंपइ मुणिनाहो सहलं न हवेइ भइ ! एयंपि । रहिय जीवदयाए विसिफलसाहणाभावा ॥८॥ यतः पढउ बहुं कुणउ तवं सहउ दुहं वसउ वणनिगुंजेसु । जस्स न जीवेसु दया सव्वं चिय निष्फलं तस्स ।। धरउ सिरे जडभारं करउ हुयासस्स तप्पणं हविसा । लुचउ वा चिहुरचयं चएउ पाणेवि तित्थम्मि इच्छामि वन्दितुं ततो राज्ञाऽऽज्ञापित प्रणम्य । मुनिवरमुपविष्टः स सुलसोऽपि समागतस्तत्र ॥७॥ ततो मन्दरमथ्यमानजलधिशब्दानुकारिशब्देन । ससुरासुरपर्षदि मुनिरपि सद्देशनां करोति ॥७१॥ अविरलपवनप्रचलितृ कुवलयदललमजललवचले । जीवानां शरीरे योवन च युवतिजने तथा च ॥७२॥ मोहवशादपूर्वः प्रतिबन्धः कोऽपि यस्मिन् वर्तमानाः । सर्वमपि शरीरादि शाश्वतबुद्ध्या मन्यन्ते ॥७३॥ ततस्तदुपचारकरणैकलालसाः सालस्याः सदा धर्मे । प्रेर्यमाणा अपि खलु गुरुजनेन विरचयन्त्यवहेलाम् ॥७४॥ आलस्यमोहरक्तादिकारणाद् गुरुजनस्य विषयेऽपि । अन्ये न यान्ति न कदाचिद्यान्ति जिनमन्दिरेष्वपि ।।७५॥ . कारणवशेन केनचित्कस्याप्युपरोधतोऽपि जिनभवने । कदापि यान्ति यदि कथमपि तथापि भवितव्यतावशतः ।। रागकथादिषु निरता अन्येषामपि खलु कुर्वन्ति ते विनम् । जिनपूजनवन्दनधर्मश्रवणप्रभृतिषु दुर्मतयः ॥७७॥ तस्मात् तेषां सर्वविरतिदूरे निर्वाणकारणमवश्यम् । देशविरतिरपि दुर्लभा सम्यक्त्वमपि च न खलु सुलभम् ।। अथवा सम्यक्त्वमवन्ध्यकारणमुत्तरोत्तरगुणानाम् । तदेव दुर्लभं, ततो भणति नरवरः किंस्वरूपमिदम् ? ॥७९॥ ततः सम्यक्त्वस्वरूपे सविस्तरे वर्णिते मुनिपतिना । भणति नृप आरोपयत सम्यक्त्वं मयि यावज्जीवम् ॥८॥ ततो जल्पति मुनिनाथः सफलं न भवति भद्र ! एतदपि । रहितं जीवदयया विशिष्टफलसाधनाभावात् ॥८१॥ पठतु बहु करोतु तपः सहतां दुःखं वसतु वननिकुञ्जषु । यस्य न जीवबु दया सवेमेव निष्फलं तस्य ॥२॥ धरतु शिरसि जटाभारं करोतु हुताशस्य तर्पणं हविषा । लुञ्चतु वा चिहुरचयं त्यजतु प्राणानपि तीर्थे ॥८३॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |