Page Text
________________
१८
सुपासनाह वरिअम्मि
नियठाणम्मि गओ सो तइया इण्हि तु अवसरं नाउं । अवइन्नो तस्स मुहे सोच्चिय तो जंपइ इमोति ॥ २२८ ॥ इय सोउं भववासुव्विग्गेणं तस्स चैव पासम्मि । नवपुन्नज्जणहेउ पडिवन्ना सव्वओ विरई ||२२९|| एकारस अंगाई अहिज्जिऊण कमेण संपत्तो । गीयत्थो विहरतो बहुवरिसेहि सुहागपुरे ||२३०|| तो सो मह भइणसुओ समागओ मज्झ वंदणनिमित्तं । तप्पुरओ आरद्धा मएवि सदेसणा एवं ||२३१ | भोसव्वा असारे संसारे सयलदुक्खनिलयम्मि । तं कीस वससि उज्जमपरम्मुहो धम्मविसयम्मि ? ।। २३२॥ किं एत्थ चउगईसुवि सुत्थं दिट्ठे तए कहि, अहवा । मरणम्मि अभयवत्तं पत्तं तुमए कयंताओ ? ।।२३३ । किंवाजरामर देवेणं दाणवेणव विइन्नो । तुज्झ वरो, इह अहवा मणिमंतोसहिबलं किंपि ? || २३४ || किं नो पिच्छसि सयलं जियलोयं विसरिसं पव्वंती । जररक्खसी हद्वेणं सुइवीरियपमुहहरणेण ? ।।२३५ । ता चयसु पमायं सव्वहावि अंगीकरेसु जइधम्मं । जइ सिद्धिवहूपरिरंभविब्भमं महसि भो भद्द || २३६॥ इय सोउं पडिवो पढमवए चैव तेण जइधम्मो । परिपालिओ य सुचिरं पज्जंते अणसणं काउं ॥ २३७॥ संपत्तो सोहम्मे तत्थाहं पढमओ समुप्पन्नो । इय जह जिणधम्माओ पत्तो सग्गो तहा कहियं ॥ २३८ ॥ इय सोउं वियपुरस्सरेण संगामसूरराएण । देवीए चंदलेहाए संजुएणं सुरसमीवे ॥ २३९॥ सम्पत्तेणं जुत्तो गहिओ बारसविहोवि गिरिधम्मो । सुरजयलपि हु एत्तो वच्चइ सोहम्मक पम्म || २४०|| कालकमेण तत्तो चविंडं देवीए चंदलेहाए । समगं गन्भत्ताए उत्पन्नं पुन्नसमयम्मि || २४१ ॥ सावि पसूया पुत्तं कन्नं च तओ य नरवरिंदेण । बारस दिणाई विहिअं वद्धावणयं पमोण || २४२ ॥
निजस्थाने गतः स तदेदानीं त्ववसरं ज्ञात्वा । अवतीर्णस्तस्य मुखे स एव ततो जल्पत्ययमिति ॥२२८॥ इति श्रुत्वा भववासोद्विग्नेन तस्यैव पार्श्वे । नवपुण्यार्जन हेतोः प्रतिपन्ना सर्वतो विरतिः ॥२२९॥ एकादशाङ्गान्यधीत्य क्रमेण संप्राप्तः । गीतार्थे विहरन् बहुवर्षेः शुभाकपुरे ॥ २३० ॥
ततः स मम भगिनीसुतः समागतो मम वन्दननिमित्तम् । तत्पुरत आरब्धा मयापि सदेशनैवम् ॥२३१॥ भोः सर्वथाऽसारे संसारे सकलदुःखनिलये । त्वं कस्माद् वसस्युद्यमपराङ्मुखो धर्मविषये ? ॥ २३२ ॥ किमत्र चतुर्गतिष्वपि सौस्थ्यं दृष्टं त्वया क्वाथवा । मरणेऽभयवत्त्वं प्राप्तं त्वया कृतान्तात् ॥ ३३३॥ किंवाऽजरामरत्वे देवेन दानवेन वा वितीर्णः । तुभ्यं वरः, इहाथवा मणिमन्त्रौषधिबलं किमपि ? ॥२३४॥ किं नो पश्यसि सकलं जीवलोकं विसदृशं प्रकुर्वती । जराराक्षसी हठेन स्मृतिवीर्यप्रमुखहरणेन ? ॥ २३५॥ तस्मात्त्यज प्रमादं सर्वथाप्यङ्गीकुरु यतिधर्मम् । यदि सिद्धिवधूपरिरम्भविभ्रमं काङ्क्षसि भो भद्र || २३६ ॥ इति श्रुत्वा प्रतिपन्नः प्रथमवयस्येव तेन यतिधर्मः । परिपालितश्च सुचिरं पर्यन्तेऽनशनं कृत्वा ॥२३७॥ संप्राप्तः सौधर्मे तत्राहं प्रथमतः समुत्पन्नः । इति यथा जिनधर्मात् प्राप्तः स्वर्गस्तथा कथितम् || २३८ || इति श्रुत्वा विनयपुरस्सरं संग्रामशूरराजेन । देव्या चन्द्रलेखया संयुतेन सुरसमीपे ॥२३९॥ सम्यक्त्वेन युक्तो गृहीतो द्वादशविधोऽपि गृहिधर्मः । सुरयुगलमपि खल्वितो व्रजति सौधर्मकल्पे ॥ २४० ॥ कालक्रमेण ततश्च्युत्वा देव्यां चन्द्रलखायाम् । समकं गर्भतयोत्पन्न पूर्णसमये || २४१ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |