Page Text
________________
मंतितिलय कहा ।
२०१
तो तं पड़ जंपे पुवई गरुयणक्खभरभरिओ । किं गयणं निवडेही गहचकजुयंपि इह नगरे ? ||५६ ॥ किंवा अरु गिरिं कवि सुरो पाडिही पुरस्सुवरिं । पलयानलसारिच्छो अहवा जलो हुट्ठिी ? || अहह ! असंबद्धपलाविरस्स बहुयस्स पेच्छ मह पुरओ । जीहाए चंचलत्तं तो मंती भणइ पसिऊण ॥ ५८ ॥ एसो चि पुच्छिउ देवाकुसलस्स कारणं किंपि । किमिमेर्हि अणक्वेर्हि वियप्पबहुलेहिं भणिएहिं ? | तो भइ निवो भण भद्द ! कारणं अकुसले पुरजणस्स । जंपर देव ! सुणिज्जउ मणं पसन्न करेऊणं ॥ ६० ॥ 'नरवर ! वरोवि दिव्वं देवन्नू सक्कए न रक्खेडं । जं भावि सुहं असुहं तं चिय सो कहइ अवियप्पं ॥ ६१ ॥ तामा रुस मज्झ जहदिट्ठे भावि परिकहंतस्स । इय भणिउं देवन्नू निव्भयचित्तो कहइ एवं ||६२ || मुसलप्पमाणघणधारधोरणीए धराए तह कहवि । धाराधरो पबुद्धिं काही धीराण बुणियसिरो ॥ ६३ ॥ अकलियगुरुथलगत्तोरुसालदेवलमालधवलहरं । एकजलं चिय होही नयरं गुरुनीरनिहिसरिसं ॥ ६४ ॥ इस तस्स कहंतस्सवि परिवत्तिय उत्तरो ठिओ पवणो । कच्चोलयमुहमेत्तं समुन्नयं मेहखंडं च ॥ ६५ ॥ तो भइ वंभो भो उत्तरओ नियह अब्भयं लोया ! । पच्छाइस्सर एवं समग्गगयणगणं कमसो ॥ ६६॥ तत्तो अत्याणत्थो लोओ सव्वोवि ठाइ उड्ढमुहो । उप्पइउं पित्र गयणे तव्वयणस्सेव भयभीओ || ६७ || जह जह पवणो पसरइ तह तह पसरेइ मेघखंडंपि । गयणगणपरिसक्कणमहमहमिगयाइव कुणंति ||६८|| भरियगिरिकंदरोदरघर विवरो झत्ति थणियसदोवि । फोडतो रंभ दिकरडिवोच्च वित्थरिओ || ६९॥ पसरंततडयडारावभरियभुवणंतरा तडिदंडी | सुरकुंभिकुंभुवरिसायकुंभ आहरण किरणव्व ॥ ७० ॥
ततस्तं प्रति जल्पति पृथिवीपतिर्गुरुरोपभरभृतः । किं गगनं निपतिष्यति ग्रहचक्रयुतमपीह नगरे ? ॥ ५६ ॥ किंवाऽतिगुरु गिरिं कोऽपि सुर: पातयिष्यति पुरस्योपरि । प्रलयानलसदृशोऽथवा ज्वलन इहोत्थास्यति ? ॥ ५७॥ अहह ! असंबद्धल पितुर्बटुकस्य पश्य मम पुरतः । जिह्वायाश्चञ्चलत्वं ततो मन्त्री भणति प्रसद्य ॥५८॥ एष एव पृच्छ्यतां देवाकुशलस्य कारणं किमपि । किमेभी रोषैर्विकल्प बहुलैर्भणितैः १ ॥१९॥
ततो भणति नृपो भण भद्र ! कारणमकुशले पुरजनस्य । जल्पति देव ! श्रूयतां मनः प्रसन्नं कृत्वा ॥६०॥ नरवर ! वरोऽपि दैवं दैवज्ञः शक्नोति न रक्षितुम् । यद्भावि शुभमशुभं तदेव स कथयत्यविकल्पम् ॥ ६१ ॥ तस्माद् मा रुष्य मम यथादृष्टं भावि परिकथयतः । इति भणित्वा दैवज्ञो निर्भयचित्तः कथयत्येवम् ॥६२॥ मुसलप्रमाणवनधाराघोरण्या धरायां तथा कथमपि । धाराधरः प्रवृष्टिं करिष्यति धीराणां धूनितशिराः ॥ ६३॥ अकलितगुरुस्थलगतरुशालदेवकुलमालाघवलगृहम् । एकजलमेव भविष्यति नगरं गुरुनीरनिधिसदृशम् ॥६४॥ इति तस्मिन् कथयत्यपि परिवृत्त्योत्तरः स्थितः पवनः । चषकमुखमात्रं समुन्नतं मेघखण्डं च ॥ ६५ ॥ ततो भणति ब्राह्मणो भो उत्तरतः पश्यताभ्रकं लोकाः ! । प्रच्छादयिष्यत्येतत्समग्रगगनाङ्गणं क्रमशः || ६६ ॥ तत आस्थानस्थो लोकः सर्वोऽपि तिष्ठत्यूर्ध्वमुखः । उत्पतितुमिव गगने तद्वचन इव भयभीतः ॥ ६७ ॥ यथा यथा पवनः प्रसरति तथा तथा प्रसरति मेघखण्डमपि । गगनाङ्गणपरिष्वष्कणमहमहमिकयेव कुर्वन्ति ॥ भृतगिरिकन्दरोदरधराविवरो झटिति स्तनितशब्दोऽपि । स्फोटयन् ब्रह्माण्डं दिक्करख इव विस्तृतः ॥ ६९ ॥
२६
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |