Page Text
________________
२८०
सुपासनाह-चरिअम्मितामह भत्ती परमा तुमम्मि, जो सामि! तुज्झ पुण पुज्जो । जिणनाहो सो सरणं आसंसारंपि मह होउ। इय जाव गरुयसंवेगभावपसरंतभत्तिपञ्भारा । अन्नपि किंपि भणिही ता निसुणेऊण महुरझुणिं ॥१२१॥ अइबंधुरबंधसमिद्धसिद्धसिद्धतसारवयणाण । पुच्छइ भीमकुमारो के इह कुव्वंति सज्झाय ? ॥१२२॥ तो भणइ जक्खिणी नाह ! इत्थ विंझगिरिगरुयगुहमज्झे । चिट्ठति महामुणिणो चउमासाओ य पारंति॥ ता ताण तवस्सीणं कुव्वंताणं विसिट्ठसज्झायं । सुव्वइ अइमहुरझुणी तं सोऊणं भणइ कुमरो ॥१२४॥ सेयमणब्मा बुट्ठी मरुम्मि एयं तमज कमलसरं । जं इत्थवि मज्झ सुसाहुसंगमो पुन्नजोएण ॥१२॥ ता अहमिहिं चिय रयणिसेसमेएसिं पायमूलम्मि । गंतुं गमेमि तो जक्खिणीए पुरओ पयट्टाए॥१२६॥ इत्तो इंतो कुमरो पायमवधारउत्ति भणिरीए । मग्गं देसंतीए सो पत्तो साहुआसन्ने ॥१२७॥ सावि हु सपरियणा हं वंदिस्सं साहुणोत्ति भणिऊण । संपत्ता नियठाणे झायइ कुमरस्स उवएसे।।१२८॥ कुमरेणह गुहवाहिं दिट्ठो मूरी मुणीहिं परियरिओ। विविहासणजुत्तेहिं सज्झायज्झाणनिरएहिं ॥१२९॥ तत्थ कयउड्ढवाहू दट्टुं केई उविक्खए कुमरो । धम्मत्थकयकिलेसा वयंति उड्ढे कहंति इमे ॥१३०॥ केवि पुण एगपाए उक्खिविए कह सहति उद्धठिया। नं सग्गं गंतुमणा सिक्खंति नहंगणुप्यायं ॥१३१॥ इय दुक्करतवचरणेसु वावडं पिच्छिऊण मुणिसंघं । पंचविहाभिगमेणं संपत्तो गुरुसमीवम्मि ॥१३२॥ चिंतइ किमेस सोमत्तणेण लोआण लोयणाणंदो । राहुकयत्थणभीओव्व ससहरो रन्नमल्लीणो ? ॥१३३॥
तस्मात्तव प्रसादेन ममापि जन्मान्तरे न खलु दुर्लभः । निःशेषदुःखविमुक्तो मोक्षो विषयांस्त्यजन्त्याः ॥११९॥ तस्माद् मम भक्तिः परमा त्वयि, यः स्वामिन् ! तव पुनः पूज्यः । जिननाथः स शरणमासंसारमपि मम भवतु ।। इति यावद् गुरुसंवेगभावप्रसरद्भक्तिप्राग्भारा । अन्यदपि किमपि भणिष्यति तावत् श्रुत्वा मधुरध्वनिम् ॥१२१॥ अतिबन्धुरबन्धसमृद्धसिद्धसिद्धान्तसारवचनानाम् । पृच्छति भीमकुमारः क इह कुर्वन्ति स्वाध्यायम्? ॥१२२॥ ततो भणति यक्षिणी नाथ ! अत्र विन्ध्यगिरिगुरुगुहामध्ये । तिष्ठन्ति महामुनयश्चतुर्मासी च पारयन्ति॥१२३॥ तस्मात्तेषां तपस्विनां कुर्वतां विशिष्टस्वाध्यायम् । श्रूयतेऽतिमधुरध्वनिस्तत् श्रुत्वा भणति कुमारः ॥१२४॥ सेयमनभ्रा वृष्टिर्मरावेतत् तदय कमलसरः । यदत्रापि मम सुसाधुसंगमः पुण्ययोगेन ॥१२॥ तस्मादहमिदानीमेव रजनिशेपमेतेषां पादमूले ) गत्वा गमयामि ततो यक्षिण्यां पुरतः प्रवृत्तायाम् ॥१२६॥ इतो यन् कुमारः पादमवधारयत्विति भणनशीलायाम् । मार्ग देशयन्त्यां स प्राप्तः साध्वासन्ने ॥१२७॥ सापि खलु सपरिजनाऽहं वन्दिष्ये साधूनिति भणित्वा । संप्राप्ता निजस्थाने ध्यायति कुमारस्योपदेशान् ।। कुमारेणाथ गुहाया बहिर्दृष्टः सूरिर्मुनिभिः परिकरितः । विविधासनयुक्तैः स्वाध्यायध्याननिरतैः ॥१२९॥ तत्र कृतोलबाहून् दृष्टा कांश्चिदुपेक्षते कुमारः । धर्मार्थकृतक्लेशा व्रजन्त्यूचं कथयन्तीमे ॥१३०॥ केऽपि पुनरेकपादे उत्क्षिप्ते कथं राजन्त्यु+स्थिताः । ननु स्वर्ग गन्तुमनसः शिक्षन्ते नभोऽङ्गणोत्पातम्॥१३१॥ इति दुष्करतपश्चरणेषु व्यावृतं दृष्टा मुनिसंघम् । पञ्चविधाभिगमेन संप्राप्तो गुरुसमीपे ।।१३२॥ चिन्तयति किमेष सोमत्वेन लोकानां लोचनानन्दः । राहुकदर्थनभीत इव शशधरोऽरण्यमालीनः? ॥१३३॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |