Page Text
________________
सुपासनाह-चरिअम्मिविनावियं च को मह आएसो संपयंति तो रन्ना । सो चेव गहीयवेलो पल्लिवई पेसिओ ठविओ॥११३॥ हकारिऊण सोहडसुहडो संमाणिओ बहुपयारं । उवलद्धसमरवुत्तविम्हयाउलियहियएण ॥११४॥ पुट्ठो रन्ना कह तुह जाया अच्चब्भुया इमा सत्ती?। तो सो साहइ जह पहु ! संगामुड्डामरी विजा ॥११५॥ अस्थि मह महाइसया दिना सिरिजोगिणा जयंतेण । सा साहिया विहीए तीए पभावो इमो सम्बो ॥ तं सोऊणं राया चिंतइ समरम्मि ताव निव्वडिओ । बुद्धीएवि माहप्पं निएमि इय चिंतिउं तो सो॥ मुद्दियसमुग्गमप्पिय अहन्नया पाहुडं नरिंदेण । उज्जेणिरायपासम्मि पेसिओ इय भणेऊण ॥११८॥ अम्हं महिंदराएण राइणा दूरदेसभावाओ । न विरोहकारणं किंपि तारिसं किंतु अप्पाणं ॥११९।। सो अम्हेवि य बहु मनिमोत्ति वड्ढेइ मच्छरो गरुओ । ता नहमंसप्पीई जह संपज्जए तह करिज्जा ॥ आएसोत्ति भणेउं चलिओ पत्तो कमेण उज्जेणिं । पडिहारसूइओ सो पविसइ नरनाहअत्थाणे ॥१२१॥ नियनिवअप्पियमुद्दियसमुग्गयं ढोइऊण निवपुरओ। पणमिय तदावियआसणम्मि उवविसइ तो रना ॥ उम्मुदिओ समुग्गो तम्मझे लहुसमुग्गयं नियइ । अह तम्मझे दटुं भूइच्चिय चिंतइ नरिंदो ॥१२३॥ भालयलघडियभिउडी आयंविरलोयणो जहा मज्झ । दप्पंधेणं तेणं मन्ने विहिओ तिरकारो ॥१२४॥ ता दंसिस्सामि फलं तस्स इमस्स य तदुत्तकारिस्स | तो दंसेउं भूई जंपइ कि दूय ! एयंति ? ॥१२५॥ सो भणइ लक्खहोमो कारविओ नरवरेण तुम्हाणं । तप्पुन्नविभागट्ठा भूई संपेसिया एसा ॥१२६॥ तो मन्नतो सो तं तहत्ति पढमोवयारहयहियओ । हक्कारिय आसन्ने हत्थं पट्टीए से देइ॥१२७॥
विज्ञापितं च को ममादेशः सांप्रतमिति ततो राज्ञा । स एव गृहीतवेलः पल्लीपतिः प्रेप्यः स्थापितः ॥ ११३। हक्कारयित्वा सौभटसुभटः समानितो बहुप्रकारम् । उपलब्धसमरवृत्तान्तविस्मयाकुलितहृदयेन ॥११४॥ पृष्टो राज्ञा कथं तव जाताऽत्यद्भुतेयं शक्ति: । ततः स कथयति यथा प्रभो ! संग्रामोड्डामरी विद्या ॥११॥ अस्ति मम महातिशया दत्ता श्रीयोगिणा जयन्तेन । सा साधिता विधिना तस्याः प्रभावोऽयं सर्वः ॥११६। तत् श्रुत्वा राजा चिन्तयति समरे तावन्निवर्तितः । बुद्धेरपि माहात्म्यं पश्यामीति चिंतयित्वा ततः सः॥११७॥ मुद्रितसमुद्गमर्पयित्वाथान्यदा प्राभृतं नरेन्द्रेण । उज्जयिनीराजपाधै प्रेषित इति भणित्वा ॥११८।। भस्माकं महेन्द्रराजेन राज्ञा दूरदेशभावात् । न विरोधकारणं किमपि तादृशं किन्त्वात्मानम् ॥११९॥ स वयमपि च बहु मन्यामह इति वर्धते मत्सरो गुरुः । तस्मान्नखमांसप्रीतिर्यथा संपद्यते तथा कुर्याः ॥१२०॥ आदेश इति भणित्वा चलितः प्राप्तः क्रमेणोज्जयिनीम् । प्रतिहारसूचितः स प्रविशति नरनाथास्थाने ॥ १२१॥ निजनृपार्पितमुद्रितसमुद्कं ढौकित्वा नृपपुरतः । प्रणम्य तदापितासने उपविशति ततो राज्ञा ॥१२२॥ उन्मुद्रितः समुद्गस्तन्मध्ये लघुसमुद्गकं पश्यति । अथ मन्मध्ये दृष्ट्वा भूतिमेव चिन्तयति नरेन्द्रः ॥१२३॥ भालतलघटितभृकुटिराताम्रलोचनो यथा मम । दर्पान्धेन तेन मन्ये विहितस्तिरस्कारः ॥१२४॥ ततो दर्शयिष्यामि फलं तस्यास्य च तदुक्तकारिणः । ततो दर्शयित्वा भूर्ति जल्पति किं दूत ! एतदिति ॥१२५॥ स भणति लक्षहोमः कारितो नरवरेण युष्माकम् । तत्पुण्यविभागार्थ भूतिः संप्रेषितैषा ॥१२६॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |