Page Text
________________
मणिसिंहकहा।
१३३ अहमिस्थ वसामिच्चिय न तत्तआ मह मणम्मि जिणधम्मो । ता जइ तदसग्गाहं मुंचह पावेमि तो ताओ। तत्थ विसेणो चिंतिय किं जिणधम्मेण मह परुक्षेण । संदिद्धणं, जंपइ परिचत्तो सो मए देवि ! ॥७१॥ सेणो पुणो पयंपइ सुसंनिविट्ठम्मि जुत्तिलक्खेहिं । अहरियचिंतामणिकामधेणुकप्पदुमसरूवे ॥७२॥ जं जिणधम्मे चत्ते संपन्जइ तेण नत्थि मह कजं । तुम्हारिसाण जइ पुण इय चित्तं जयइ ता मोहो ७३ तुट्ठा मणम्मि बाहिं भिउडिं काऊण जंपए देवी । रे मूढ ! ममं मूढं जंपसि ता मरसि रे दुह ! ॥७४॥ सो भणइ तुम मरणं एक दाउं खमा व न खमा वा। जिणधम्मे पुण चत्ते भवंति मरणाइंणंताई ॥७५॥ तो सा किर अइकुद्धा सेणं वित्तण उप्पयइ गयणे । विजयपुरारामे तं ठविउं सीहासणे भणइ ॥७६॥ भदं तुज्झ महायस ! सुपुरिससयपत्तपढमलीहस्म । तं खमसु कवडवयणेहिं दूमिओ जं खणं एकं ॥७७॥ जाओ लद्धवयासाओ तुज्झ हिययम्भि ताओ कन्नाओ । इह नयरे विजाहररायसुदाढस्स तणयाओ॥७८॥ ताहिं च तुज्झ संपाडणम्मि पुव्वं मए पवनम्मि । भणियं महापसाउत्ति तो अहं जामि इय भणिउं॥७९॥ ताण गिहे सा बच्चइ पिच्छइ ताओ य मयणविहुराओ । पियरेहिं सदुक्खेहि धणियं अणुसोयमाणीओ। तप्पिउकयपडिवत्ती देवी जंपेइ कह णु वच्छाओ ! । तं मह वयणं वीसरिय इममवत्थं पवनाओ? ॥८॥ सो इह आणिओ तुम्ह वल्लहो भणइ खेयरो को सो। दाहिणसेढीरहचकवालपहुणो सुसेणस्स ॥८२॥ सुगहीयनामधेओ सेणो नामेण पुत्तवररयणं । एयासु साणुराओ उज्जाणे चिट्ठइ इहेव ॥८३॥ तो नगरूसवमाणविय नरवरो सहरिसं सविच्छड्डो । देवीए सह गंतु आणइ तं करिवरारूढं ॥८४॥
अहमत्र वसाम्येव न तत्त्वतो मम मनसि जिनधर्मः । तस्माद्यदि तदसद्ग्रहं मुश्चतं प्रापयामि ततस्ते ॥७॥ तत्र विषणश्चिन्तयित्वा किं जिनधर्मेण मम परोक्षेण । संदिग्धेन, जल्पति परित्यक्तः स मया देवि! ॥७१॥ सेनः पुनः प्रनल्पति सुसंनिविष्टे युक्तिलक्षः । अधरितचिन्तामणिकामधेनुकल्पद्रुमस्वरूपे ॥७२॥ यन्जिनधर्मे त्यक्ते संपद्यते तेन नास्ति मम कार्यम् । युष्मादृशां यदि पुनरिति चित्तं जयति ततो मोहः ॥७३॥ तुष्टा मनसि बहिभृकुटिं कृत्वा जल्पति देवी । रे मूढ ! मां मूढां जल्पसि ततो म्रियसे रे दुष्ट ! ॥७४॥ स भणति त्वं मरणमेकं दातुं क्षमा वा न क्षमा वा । जिनधर्मे पुनस्त्यक्ते भवन्ति मरणान्यनन्तानि ॥७॥ ततः सा किलातिक्रुद्धा सेनं गृहीत्वोत्पतति गगने । विजयपुरारामे तं स्थापयित्वा सिंहासने भणति ॥७६॥ भद्रं तव महायशः ! सुपुरुषशतपत्रप्रथमरेखस्य । तत् क्षमस्व कपटवचनैर्दावितो (दूनः) यत्क्षणमेकम् ॥७७।। ये लब्धावकाशे तव हृदये ते कन्ये । इह नगरे विद्याधरराजसुदंष्ट्रस्य तनये ॥७८॥ ताभ्यां च तव संपादने पूर्व मया प्रपन्ने । भणितं महाप्रसाद इति ततोऽहं यामीति भाणत्वा ॥७९॥ तयोगृहे सा व्रजति पश्यति ते च मदनविधुरे । पितृभ्यां सदुःस्वाभ्यां गाढमनुशोचन्त्यौ ॥१०॥ तत्पितकृतप्रतिपत्तिर्देवी जल्पति कथं नु वत्से ! । तद् मम वचनं विस्मृत्येमामवस्थां प्रपन्ने ? ॥८१॥ स इहानीतो युवयोवल्लभः, भणति खेचरः कः सः । दक्षिणश्रेणीरथचक्रवालप्रभोः सुषेणस्य ॥२॥ सुगृहीतनामधेयः सेनो नाम्ना पुत्रवररत्नम् । एतयोः सानुराग उद्याने तिष्ठतीहैव ॥८॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |