Page Text
________________
१३०
सुपासनाह-चरिअम्मिमोक्खमहातरुबीय तेणं अम्हाण हिययखित्तेसु । सम्मत्तं निहिऊणं सित्तं सद्धासुहजलेण ॥२९॥ तो सेट्ठी वेसमणो मणम्मि तुट्ठोवि पभणए एवं । जुत्तं तुम्हेहिं कयं जइ जणणीबहुमयं होही ॥३०॥ तो ताणं जणणीए भणियं भो डिम्भगा ! जहिच्छाए। पुरपउरपरिसराइ सराइं सरियाण पुलिणाई ॥३१॥ इत्थागया गया इच निरंकुसा भमडिऊण सच्छंद । निक्खणिया नियहट्टे किं नो चिट्ठह रे दुट्ठा!॥३२॥ कोऽवसरो तुम्हाणं संपइ धम्मस्स सवणगहणेसु ?। मोत्तुं नियवाणिजं अन्नं नो किंपि कायव्वं ॥३३॥ तो जेहो जणणीए सुणि वयणाणि जपए एवं । न पुणोवि इमं काहं खमसु महं महपसाएण ॥३४॥ बीओ पुणो विचिंतइ करम्मिचिंतामणिं कहविपत्तं । किं चयइ कोविओ कोवि कहवि नियजीयविगमेवि ? केणवि कारुणिएणं अमयरस पाइओ महारोगी । सो य पइखणमणुहवइ लाघवं तेण रोगस्स ॥३६॥ तो तमणक्खपरायणपियजणवयणेण वमउ कि रोगी?। तो भणउ किंपि जणणी धम्म म चएमिजीवंतो॥ पत्तं अपत्तपुव्वं सम्मत्तं जं मए इमं तस्स । चिट्ठउ जणणी इण्हिं वहबंधणमारणकरावि ॥३८॥ अन्नोवि कोइ सकइ जक्खो रक्खो न अहव सहसक्खो । मंचालेउंचलिओवि पलयपवणोव्य सुरसेलं ॥३९॥ इय तीए निभओ सो गच्छइ जिणभवणसाहुवसहीसु । पूयइ वंदइ गिहजिणपडिमाउ तिसंझमुवउत्तो ४० जिट्ठो भणइ जणणीएणि?मेयं करेसु मा वच्छ ! | घरजिणपडिमापूया ताएण कयावि सा न कया।॥४१॥ तं मणिरहो रहम्मी पभणइ एवं कयम्मि किर जणणी । अणुयत्तिया भविस्सइ इयं तुह भावो न सो जुत्तो॥
भवग्रीष्मतप्तजनकृतनिवृतिदेशनसुशीतलच्छायः । प्रणतजनकल्पविटपी आवाभ्यां मुनिवरो दृष्टः ॥२८॥ मोक्षमहातरुबीनं तेनावयोर्हृदयक्षेत्रयोः । सम्यक्त्वं निधाय सिक्तं श्रद्धाशुभजलेन ॥२९॥ ततः श्रेष्ठी वैश्रमणो मनसि तुष्टोऽपि प्रभणत्येवम् । युक्तं युवाभ्यां कृतं यदि जननीबहुमतं भवेत् ॥३०॥ ततस्तयोर्जनन्या भणितं भो डिम्भको ! यदृच्छया । पुरप्रचुरपरिसरेषु सरस्सु सरितां पुलिनेषु ॥३१॥ अत्रागतौ गजाविव निरंकुशौ भ्रान्त्वा स्वच्छन्दम् । निष्खातौ निजहट्टे किं नो तिष्ठतं रे दुष्टौ ? ॥३२॥ कोऽवसरो युवयोः संप्रति धर्मस्य श्रवणग्रहणयोः ? । मुक्त्वा निजवाणिज्यमभ्यन्नो किमपि कर्तव्यम् ॥३३॥ ततो ज्येष्ठो जनन्याः श्रुत्वा वचनानि जल्पत्येवम् । न पुनरपीदं करिष्ये क्षमस्व मां महाप्रसादेन ॥३४॥ द्वितीयः पुनर्विचिन्तयति करे चिन्तामणि कथमपि प्राप्तम्। किं त्यजति कोविदः कोऽपि कथमपि निजजीवितविगमेपि केनापि कारुणिकेनामृतरसं पायितो महारोगी । स च प्रतिक्षणमनुभवति लाघवं तेन रोगस्य ॥३६॥ ततस्तं रोषपरायणप्रियजनवचनेन वमतु किं रोगी ? । ततो भणतु किमपि जननी धर्म न त्यजामि जीवन् ॥३७ प्राप्तमप्राप्तपूर्वं सम्यक्त्वं यन्मयेदं तस्य । तिष्ठतु जननीदानी वधबन्धनमारणकरापि ॥३८॥ अन्योऽपि कोऽपि शक्नोति यक्षो रक्षो नाथवा सहस्राक्षः। मां चालयितुं चलितोऽपि प्रलयपवन इव सुरशैलम् । इति तस्या निर्भयः स गच्छति जिनभवनसाधुवसतिषु । पूजयति वन्दते गृह जिनप्रतिमास्त्रिसंध्यमुपयुक्तः ॥४०॥ ज्येष्ठो भणति जनन्या अनिष्टमेतत् कार्माि वत्स ! । गृहजिनप्रतिमापूजा तातेन कदापि सा न कृता ॥४१॥
१ क, "युवति।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |