Page Text
________________
सुपासनाह-चरिअम्मि
एयं तु करतीए संपन्जइ कहवि जइवि मह मरणं । पावभरभारलहुयत्तकारणं तंपि न यणिटं ॥२३१॥ इय साहसमवलंबिय तुरियं गतृण दिवभूमीए । दूरुज्झियभुयदंडा सहासमक्खं भणइ एवं ॥२३२॥ जय जिणसासणमिणं महासईओ महप्पभावाओ । इय पाडिहेरपयडाओ जत्थ दीसंति अज्जवि य । इय जंपिऊण चमयमालापाएसु पणमिउं भणइ । जयइ तुह देवि ! सीलं निच्चलचित्ताए सम्मत्ते ॥२३४॥ अजप्पभिई ममावि हु सम्मत्तं हवउ तुह पसाएण । देवगुरुणो य जे तुह ते मज्झवि होंतु जाजीवं ॥२३॥ इय पडिजिवि सम्मं चंपयमालाकलंकमवणेउं । निचदुचरियं पयडइ दुक्कम्मावगमओ एवं ॥२३६॥ जह देवीए सईणं सिरोमणीए समं अभिरमंतो । विजासामत्था दंसिओ मए निवइणो पुरिसो ॥२३७॥ निवपरियणम्मि तह पुरजणम्मि सयलम्मि वइयरो एसो । गमिओ परं पसिद्धिं विज्जासामत्यओ चेव ॥ अह तं पुच्छइ राया हेऊ को एत्थ तुज्झ, सा भणइ । मह कूडकवडदुक्कडकुडीए हेऊ किमन्नोवि?॥२३९॥ राया जंपइ जह अवितहं तए दुक्कडं नियं कहियं । हेऊवि तह कहिजउ अन्नह नूणं विणस्सिहिसि ॥ कित्तियमित्तं एवं सा जंपइ दुक्कडस्स एयस्स ? । अणुहवियव्वाइं मए अजवि नरएस दुक्खाइं ॥२४१॥ राया जपइ एयं सिंचह रे रे कदंततिल्लेण । धिटिमजवमुद्दा गलइ जेण मणभवणदाराओ ॥२४२॥ जाव तहचिय काउं समुट्टिया किंकरा निवाएसं । चंपयमाला जंपइ ससंभमा ताव नरनाहं ॥२४३॥ वारह वारह सामिय ! एए जा किंपि विनवेमि अहं । रन्ना तहेव विहिए चपयमाला इमं भणइ ॥२४४॥ एतत्तु कुर्वत्याः संपद्यते कथमपि यद्यपि मम मरणम् । पापभरभारलघुत्वकारणं तदपि न चानिष्टम् ॥२३१॥ इति साहसमवलम्ब्य त्वरितं गत्वा दिव्यभूमौ । दूरोन्झितभुजदण्डा सभासमक्ष भणत्येवम् ॥२३२॥ जयतु जिनशासनमिदं महासत्यो महाप्रभावाः । इति प्रातिहार्यप्रकटा यत्र दृश्यन्तेऽद्यापि च ॥२३३॥ इति जल्पित्वा चम्पकमालापादौ प्रणम्य भणति । जयति तव देवि ! शीलं निश्चलचित्तायाः सम्यक्त्वे ॥२३४॥ अद्यप्रभृति ममापि खलु सम्यक्त्वं भवतु तव प्रसादेन । देवगुरवश्च ये तव ते ममापि भवन्तु यावज्जीवम् ॥ इति प्रतिपद्य सम्यक्त्वं चम्पकमालाकलङ्कमपनेतुम् । निजदुश्चरितं प्रकटयति दुष्कर्मावगमत एवम् ॥२३६॥ यथा देव्या सतीनां शिरोमणिना सममभिरममाणः । विद्यासामर्थ्याद् दर्शितो मया नृपतये पुरुषः ॥२३७॥ नृपपरिजने तथा पुरजने सकले व्यतिकर एषः । गमितः परां प्रसिद्धि विद्यासामर्थ्यत एव ॥२३८॥ अथ तां पृच्छति राजा हेतुः कोऽत्र तव, सा भणति । मम कूटकपटदुष्कृतकुट्या हेतुः किमन्योऽपि ? ॥ राजा जल्पति यथाऽवितथं त्वया दुष्कृतं निजं कथितम् । हेतुरपि तथा कथ्यतामन्यथा नूनं विनक्ष्यसि ॥ कियन्मात्रमेतत् सा जल्पति दुष्कृतस्यैतस्य ?। अनुभवितव्यानि मयाऽद्यापि नरकेषु दुःखानि ॥२४ १॥ राजा जलपत्येतां सिञ्चत रे रे तप्यमानतैलेन । धृष्टताजपमुद्रा गलति येन मनोभवनद्वारात् ॥२४२॥ यावत्तथैव कर्तुं समुत्थिताः किङ्करा नृपादेशम् । चम्पकमाला जल्पति ससंभ्रमा तावद् नरनाथम् ॥२४३॥ वारय वारय स्वामिन् ! एतान् यावत्किमपि विज्ञपयाम्यहम्। राज्ञा तथैव विहिते चम्पकमालेदं भणति ॥२४४॥
१ क. ख. °वजवि।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |