Page Text
________________
सुपासनाह चरिअस्मि
पायवडिया निवेण उच्छंगे ठाविऊण सा पुट्ठा। किं पढियं पुत्ति ! तए कहेहि मूलाओ आरम्भ ? ॥ १४ ॥ सा किंपि जा न जंपइ ता भणियं कुमुयचंद विबुहेग । अपढियमवि मुणइ इमा नरवर ! बहुसत्थैपरमत्थं ॥ तं सोउं अमरगुरू अरिकेसरिणो महानरिंदस्स । जइ गिहिणी हवइ इमा तो लठ्ठे इय 'त्रिर्चितेउं ॥ १६ ॥ पुच्छइ किं तुह वच्छे चूडामणिसत्थआगमो अत्थि ? । सा भाइ अस्थि किंचिवि, जइ अस्थि कहे ह ता एयं ॥ होही को तुझ पई कया य कह वट्टही य सह तुमए । संतसंपत्तीए कइ पुत्ता कइ व पुत्तीओ ? ॥ १८ ॥ लज्जाए जा न जंप तं पइ पच्चुत्तरं, तओ भणिया । उज्झाएण कहिज्जउ मा विज्जाहीलणं होही ॥ १९ ॥ तो परिचितिय जंपइ मउयं महुरक्खरेहिं सा वाला । अरिकेसरिनरनाहो वरिसंते मह पई होही ||२०|| बारह वरिसे रत्तो छम्मासे विरच्चिऊण रच्चेही । सुयजुयलं एक्का कन्नगा उ तह संतई होही || २१ || इ कहिये तु पुढं इहिमपुटुंपि किंपि साहेमि । तुह पुत्तो संपत्तो परलोयगईय दसमदि ||२२|| तीए चिय रयणीए चरिमे जामम्मि पणइणी तुम्ह । पुत्तरयणं पसूया वरलंछणलंछियसरीरं ||२३|| अह सो विसायसंतोसपरवसो पुच्छर नर्रिदस्यं । को हेऊ संजाओ परलोयगमे मह सुयस्स ? ||२४|| तो सविसेसं परिभाविऊण चूडामणीए परमत्थं । सम्मं नाउं साहइ जहट्टियं वइयरं एवं ||२५|| तं पत्थिओ सि जइया राया एसेण तायमुद्दिसिंउ । तइया किल तुह पुत्तो तर समं आसि संचलिओ ॥२६॥ थको त विमुको समुव्वहतो मणम्मि अवमाणं । सुहपंसुकीलिएहिं कीलतो सह वयंसेहि ||२७|| पादपतिता नृपेणोत्सङ्गे स्थापयित्वा सा पृष्टा । किं पठितं पुत्रि ! त्वया कथय मूलादारभ्य ? ||१४|| सा किमपि यावन्न जल्पति तावद्भणितं कुमुदचन्द्रविबुधेन । अपठितमपि जानातीयं नरवर ! बहुशास्त्रपरमार्थम्। १५ । तत् श्रुत्वाऽमरगुरुररिकेसरिणो महानरेन्द्रस्य । यदि गृहिणी भवेदियं ततः सुन्दरमिति विचिन्त्य ॥१६॥ पृच्छति किं तव वत्से ! चूडामणिशास्त्रागमोऽस्ति ? | सा भणत्यस्ति किञ्चिदपि, यद्यस्ति कथय तत एतत् ॥ भविष्यति कस्तव पतिः कदा च कथं वत्स्येति च सह त्वया । संततिसंपत्तौ कति पुत्राः कति वा पुत्र्यः | १८| लज्जया यावन्न जल्पति तं प्रति प्रत्युत्तरं, ततो भणिता । उपाध्यायेन कथ्यतां मा विद्याहेलनं भूत् ॥ १९ ॥ ततः परिचिन्त्य जल्पति मृदुकं मधुराक्षरैः सा बाला । अरिकेप्तरिनरनाथो वर्षान्ते मम पतिर्भविष्यति ॥२०॥ द्वादश वर्षाणि रक्तो षण्मासान् विरज्य रक्ष्यति । सुतयुगलमेका कन्यका तु तथा संततिर्भविष्यति ॥२१॥ इति कथितं तव पृष्टमिदानीमपृष्टमपि किमपि कथयामि । तव पुत्रः संप्राप्तः परलोकगतौ दशमदिने ॥२२॥ तस्यामेव रजन्यां चरमे यामे प्रणयिनी तव । पुत्ररत्नं प्रसूता वरलाञ्छनलाञ्छितशरीरम् ॥२३॥ अथ स विषादसंतोषपरवशः पृच्छति नरेन्द्रसुताम् । को हेतुः संजातः परलोकगमे मम सुतस्य ? ॥२४॥ ततः सविशेषं परिभात्र्य चूडामणेः परमार्थम् । सम्यग् ज्ञात्वा कथयति यथास्थितं व्यतिकरमेवम् ||२५|| त्वं प्रस्थितोऽसि यदा राजादेशेन तातमुद्दिश्य । तदा किल तव पुत्रस्त्वया सममासीत् संचलितः ॥ २६ ॥ अवसरे त्वया विमुक्तः समुद्वहन् मनस्यपमानम् । सुखपांशुक्रीडितैः क्रीडन् सह वयस्यैः ||२७||
९ ग, किंपि चि° । २ क. ख. पभाइ चूडामणीइवि परिस्समो अस्थि रायपुत्तीए ।
१०४
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |