________________
१२
श्रीदेवसेनविरचितो
किडि कुम्ममच्छरूवं पडिमं काऊण विण्डु भणिऊण । अच्चेयणम्मि पुज्जर गंधक्खयधूवदीवेहिं ॥ ४१ ॥ किटिकूर्ममत्स्यरूपां प्रतिमां कृत्वा विष्णुं भणित्वा । अचेतने पूजयति गन्धाक्षतधूपदीपैः ॥
जो पुण चेयणवंतो विण्हू पच्चक्ख मच्छकिडिरूवो । सो हणिऊण य खो दिण्णो पियराण पावेहिं ॥ ४२ ॥ यः पुनः चैतन्यवान् विष्णुः प्रत्यक्षं मत्स्य किटिरूपः । स हत्वा च भक्षितो दत्तः पितृभ्यः पापैः ॥
जइ देवो हणिऊणं मंसं गसिऊण गम्मए सग्गं । तो णरयं गंतव्वं अवरेणिह केण पावे ॥ ४३ ॥ यदि देवं हत्वा मासं ग्रसित्वा गच्छति स्वर्गे । तर्हि नरकं गन्तव्यं अपरेणेह केन पापेन ॥ हणिऊण पोढछेलं गम्मइ सस्स एस वेयत्थो । तो सूणौरा सव्वे सग्गं णियमेण गच्छेति ॥ ४४ ॥
अल्पायुषो दरिद्राश्च नीचकर्मोपजीविनः ।
दुष्कुलेपु प्रसूयन्ते ये नरा मांसभोजिनः ॥ १ ॥
योति मनुष्यो मांसं निर्दयचेताः स्वदेहपुष्ट्यर्थम् । याति स नरकं सततं हिंसाप्रवृत्तचित्तत्वात् ॥ २ ॥
१ खाऊण ख । २ अस्मादग्रे, मांसेन पितृवर्गदूषणमिति. ख- पुस्तके पाठः । समाप्तमित्यर्थः । ३ हंतूण ख । ४ अत्र हि द्वितीयास्थाने षष्ठी "क्वचिदसादेः ' इत्यनेन स्वर्गीयेति वा छाया । ५ जीववधका: चांडालादयः । ६ इतोऽप्रेत्रय इमे श्लोकाः वर्तन्ते ख- पुस्तके -
"
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
