________________
भावसंग्रहः।
णदृदृपयडिबंधो चरमसरीरेण होइ किंचूणो । उड़ गमणसहावो समएणिक्केण पावेइ ॥ ६८७ ॥
नष्टाष्टप्रकृतिबन्धश्चरमशरीरेण भवति किंचूनः ।। ऊर्ध्वं गमनस्वभावः समयेनैकेन प्राप्नोति ॥ लोयग्गसिहरखित्तं जावं तणुपवणउवरिमं भायं । गच्छइ ताम अथक्को धम्मत्थित्तेण आयासो॥ ६८८॥
लोकशिखरक्षेत्रं यावत्तनुपवनोपरिमं भागं ।
गच्छति तावत् अस्ति धर्मास्तित्वेन आकाशः । तत्तो परं ण गच्छइ अच्छइ कालं तु अंतपरिहीणं । जमा अलोयखित्ते धम्मदव्वं ण तं अत्थि ॥ ६८९ ॥
ततः परं न गच्छति तिष्ठति कालं तु अन्तपरिहीनं ।
यस्मात् अलोकक्षेत्रे धर्मद्रव्यं न तदस्ति ॥ जो जत्थ कम्ममुक्को जलथलआयासपव्वए णयरे । सो रिजुगई पवण्णो माणुसखेत्ताउ उप्पयइ ॥ ६९० ॥
यो यत्र कर्ममुक्तो जलस्थलाकाशपर्वते नगरे ।
स ऋजुगतिं प्रपन्नः मनुष्यक्षेत्रत उत्पद्यते । पणयालसयसहस्सा माणुसखेत्तं तु होइ परिमाणं । सिद्धाणं आवासो तित्तियमित्तम्मि आयासे ।। ६९१ ॥
पंचच वारिंशच्छतसहस्रं मानुषक्षेत्रस्य तु भवति परिमाणं । सिद्धानामावासः तावन्मात्रे आकाशे ॥ सव्वे उवरिं सिरसा विसमा हिम्मि णिच्चलपएसा । अवगाहणा य जम्हा उक्कस्स जहणिया दिहा ॥ ६९२ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
