________________
भावसंग्रहः
लहिऊण संपया जो देइ ण दाणाई मोहसंछण्णो । सो अप्पाणं अप्पे वंचेइ य पत्थि संदेहो ।। ५५७ ।।
लब्ध्वा सम्पत् यो ददाति न दानादि मोहसंछन्नः । स आत्मानं आत्मना बंवयति च नास्ति सन्देहः ॥ ण य देइ णेये झुंजइ अत्थं णिखणेई लोहसंछण्णो । सो तणकयपुरिसो इव रक्खइ सस्सं परस्सत्थे ॥ ५५८ ॥
न च ददाति नैव भुक्तेऽथै निक्षिपति लोभसंच्छन्नः ।
स तृणकृतपुरुष इव रक्षति सस्यं परस्यार्थे ।। किविणेण संचयधणं ण होइ उवयारियं जहा तस्स । महुयरि इव संचियमहु हरंति अण्णे सपाणेहिं ॥ ५५९ ॥
कृपणेन संचितवनं न भवति उपकारकं यथा तस्य । मधुकरीव संचितमधु हरन्ति अन्धे सप्राणैः ।। कस्स थिरा इह लच्छी कस्स थिरं जुम्वणं धणं जीवं । इय मुणिऊण सुपुरिसा दिति सुपत्तेसु दाणाई ॥ ५६०॥
कस्य स्थिरेह लक्ष्मी: कस्य स्थिरं यौवनं धनं जीवितं ।
इति ज्ञात्वा सुपुरुषा ददति सुपात्रेषु दानानि । दुक्खेण लहइ वित्तं वित्ते लढे वि दुल्लहं चित्तं । लद्धे चित्ते वित्ते सुदुल्लहो पत्तलंभो य ॥ ५६१ ॥
दुःखेन लभते वित्तं वित्ते लब्धेऽपि दुर्लभं चित्तं ।
लब्धे चित्ते वित्ते सुदुर्लभः पात्रलाभश्च ।। चित्तं वित्तं पतं तिणिण वि पावेइ कह वि जइ पुरिसो। तो ण लहइ अणुकूलं सयणं पुतं कलत्तं च ५६२ ॥ १ अप्पणं चि य. ख. । २ णय सई भुंजह क. । ३ रक्खेइ, ख.। ४ जोवणं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
