________________
श्रीदेवसेनविरचितो
नास्ति व्रतशीलसंयमध्यानं तपोनियमब्रह्मचर्य च ।
एवमेव भणति पात्रं आत्मानं लोकमध्ये ।। मयकोहलोहगहिओ उड्डियहत्थो य जायणासीलो। गिहवावारीसत्तो जो सो पत्तो कहं हवइ ।। ५५२ ॥
मदक्रोधलोभगर्हित उत्थितहस्तश्च याचनाशीलः ।
गृहव्यापारासक्तः यः स पात्रं कथं भवति ।। हिंसाइदोसजुत्तो अट्टरउद्देहिं गमियअहरत्तो। कयविक्कयवस॒तो इंदियविसएसु लोहिल्लो ।। ५५३ ॥ हिंसादिदोषयुक्त आर्तरौद्रैः गमिताहोरात्रः ।
क्रयविक्रयवर्तमानः इन्द्रियविषयेषु लुब्धः ।। उत्तमपत्तं किंदिय गुरुठाणे अप्पयं पकुव्वंतो । होउं पावेण गुरू बुड्डइ पुण कुगइउवहिस्मि ।। ५५४ ।।
उत्तमपात्रं निन्दित्वा गुरुस्थाने आत्मानं प्रकुर्वन् । भूत्वा पापेन गुरुः ब्रुडति पुनः कुगत्युदधौ ! जो बोलइ अप्पाणं संसारमहण्णवम्मि गरुयाम्म । सो अण्णं कह तारइ तस्साणुमग्गे जणं लग्गं ।। ५५५ ।। ___यः निमजयति आत्मानं संसारमहार्णवे गुरुके। ___ स अन्यं कथं तारयति तस्यातुमार्गे जनं लग्नं ।। एवं पत्तविसेसं णाऊणं देह दाणमणवरयं । णियजीवसग्गमोक्खं इच्छयमाणो पयत्तेण ।। ५५६ ।
एवं पात्र विशेष ज्ञात्वा देहि दानमनवरतं । निजजीवस्वर्गमोक्षाविच्छन् प्रयत्नेन । १ गिहवावारमपत्तो ख. ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
