________________
१०६
श्रीदेवसेनविरचितो
इति ज्ञात्वा विशेषं पुण्यं अर्जयेत् कारणं तस्य ।
पापन्नं यावत् सकलं संयम अप्रमत्तं च ॥ भावह अणुव्वयाई पालह सीलं च कुणह उववासं । पव्वे पव्वे णियमं दिज्जह अणवरह दाणाई ॥ ४८८ ॥
भावयेत् अणुव्रतानि पालयेत् शीलं च कुर्यादुपवासं ।
पर्वे पर्वे नियमं दद्यात् अनवरतं दानानि ।। अभयपयाणं पढमं विदियं तह होइ सत्थदाणं च । तइयं ओसहदाणं आहारदाणं चउत्थं च ॥ ४८९ ॥
अभयप्रदानं प्रथम द्वितीयं भवति शास्त्रदानं च ।
तृतीयं त्वौषधदानं आहारदानं चतुर्थ च ॥ सव्वेसिं जीवाणं अभयं जो देइ मरणभीरूणं । सो णिब्भओ तिलोए उत्तस्सो होइ सव्वेसि ॥४९० ॥
सर्वेषां जीवानां अभयं यो ददाति मरणभीरूणां ।
स निर्भयः त्रिलोक उत्कृष्टो भवति सर्वेषां ॥ सुयदाणेण य लब्भइ मइसुइणाणं च ओहिमणणाणं । बुद्धितवेण य सहियं पच्छा वरकेवलं णाणं ॥ ४९१ ॥
श्रुतदानेन च लभते मतिश्रुतज्ञानं च अवधिमनोज्ञानं । बुद्धितपोभ्या च सहितं पश्चाद्वरकेवलं ज्ञानं ।। ओसहदाणेण णरो अतुलियबलपरकमो महासत्तो। वाहिविमुक्कसरीरो चिराउ सो होइ तेयहो ॥ ४९२ ॥ १ अस्मादग्रे. ख-पुस्तके “ उक्तं च "---
ज्ञानवान् ज्ञानदानेन, निर्भयोऽभयदानतः । अन्नदानात्सुखी नित्यं, नियाधिः भेषजाद्भवेत् ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
