________________
भोजभीमप्रबन्धौ ११३ लिङ्गद्वयं कस्यापि समर्पितं तेन श्रीभोजस्यैव समर्पितं ॥ *वेलामहल्लकल्लोलपल्लिडेर जइ वि गिरिनई पत्तं । अणुसरइ मग्गलग्गं पुणोवि रयणायरे रयणं ॥3 इत्यनुभवाद्भाग्यं नृपस्तथ्यमेव मेने यतः प्रीणिताशेषविश्वासु वर्षास्वपि पयोलवम् । नाप्नुयाच्चातको नूनमलभ्यं लभ्यते कुतः ॥ १ ॥ इति बीजपूरकप्रबन्धः ॥ ___ अथान्यदा कस्यामपि निशि नृप एको न भव्य इति प्रच्छन्नं क्रीडाशुकं पाठयित्वा प्रातस्त्वया वाक्यमिदमुच्चारणीयमिति शिक्षितवान् । अथ तेन तथाभिधीयमाने नृपेण दृष्टाः पण्डिता निर्णयमजानन्तः पाण्मासीमवधिं याचितवन्तः। ततस्तन्मुरख्यो वररुचिस्तन्निर्णयाय देशान्तरं परिभ्रमन्केनापि पशुपालेनाहमेवामुं निर्णयं भवत्स्वामिने निवेदयिष्यामि। परममुं श्वानं वृद्धतया नोहोद वत्सल
समुद्रवेलामहाकल्लोलैः पर्यस्तखुण्ठितं सत् यद्यपि गिरिनदीप्राप्तं पुनरपि मार्गलग्रं रत्नं रत्नाकरमनुसरतीत्यन्योक्त्यावबुद्धम्।। १ D उपढौकिनम् २ A पल्लियं C D पिल्लियं,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
