Dharmopadeshmala Vivaran

SR No.: 002785
Original Sutra Author: N/A
Author: Jinvijay
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai
Publication Year: 1949
Total Pages: 296
Language: Sanskrit, Hindi
Classification: Book_Devnagari & Religion
File Size: 18 MB

Page 71

धमोपदेशमालायाम
ताओ जयम्मि धन्ना ताओ जीयंति जीय-लोगम्मि । जाहिं पिय-संपओगो मणसा वि ण झाइओ कह वि ॥ णरयाणल-संकासं दुक्खं गिण्हंति वल्लहं काउं।
पावंति णिरुवम-सुहं विणियत्ता वल्लहाहिंतो ॥" । ततो ण सहइ मयलंछणं मल उब्भवं च, ण गणेइ महिया-य(व)यणं हिओवएसं
च, णिंदए वभ्महं णियय-कम्मं च । नतो वित्थरह से वम्सहो संतावो, वड्डइ मुंह-मारुओ रणरणओ य, निवडइ अंसु-पवाहो गुरुवएमो वा, णासइ लजा वेयणा य, अणुगच्छइ पुलओ परियणो त्ति । अवि य
णीससइ तीए मुंह-मारुओ वि, दोक्खं पि दुक्खियं होइ ।
रोवइ वाह-जलं पि य पुलइजइ तीइ पुलओ वि ॥ तओ भणिया सहिया-यणेण-'पियसहि ! जम्मंतरारोबियस्स पाव-महातरुणो फलमिणमो, ता धीरत्तणमवलंबेसु, अलं विसारण. धीर-धणाओ चेव गय-धूयाओ होति । भणियं च
"वसणंमि न उव्विग्गा विहवम्मि अगव्विया भए बारा ।
होति अभेन्न-सहावा समम्मि विसमंमि य अगत्था ॥" एयं च परिणाम-सुंदरोहिं कह कह वि सहिया-यण-वयणेहि समासासिया भणिउं पवत्ता रायमई- "जाणामि अजं चिय पनूस-समए सुमिणयम्मि संपत्तो दुवार-देसे परितुलिय-तिभुयण-रूवाइ-गुण-समुदओ अचंत-विलक्षणो अणेग-देव-दाणव-विजाह
राणुगम्ममाणो एरावयारूढो कोइ देवपुरिसो । सो तक्खणं चिय तत्तो णियत्तीऊण 20 समारूढो सुरसेलं, निसन्नो सीहासणे । समासन्नीहूया अणेगे जंतुणो । महिया-यण-वयण
चोइया पत्ता अहं पि तत्थेव । ततो दाउमाढत्तो ना(ताण चउरो चउरो कप्पपायवफलाणि । मए वि भणियं - 'भयवं ! ममावि तारिमाणि फलाणि देसु, जेण ण सारीरमाणस-दोक्खं लहामि ।' "एतेहिं किंचि मुह-कडएहि परिणाम-महुरेहिं संममुवभुत्तेहिं ण कयाइ दोक्खं पाविहिसि, णिरुषम-सुह-भागिणी य परते होहि सि ।" भणंनण देन्नाणि 25 मज्झ वि फलाणि । तक्षणं च मंगल-तूर-रवेण विबोहिय म्हि ।" सहीहिं भणियंपियसहि ! मुह-कडुओ वि एस सुम(मि)णओ झत्ति परिणाम-सुंदरो हविस्सइ । नओ भगवओ भाया रहणेमी रायमई(ई) उवयरिउमाढत्तो । भणियं च णेण -
"वय-तव-संजम-जोगे करिति दोहयि(ग्गि)णी महिलाओ । तं पुण सोहग्ग-निही जम्हा तियसा वि पत्थिति ॥ ता उज्झिऊण एते भजसु ममं पच्छिमंमि य वयंमि । संपत्त-विग(स)य-सोक्खा जिणेंद-मग्गं गमिस्सामो ॥" "णाहं सोहग्ग-कए करेमि धम्म पुणो वि पच्छा वि । जइ सो च्चिय कायचो ता किं पुर्व पि विसरहिं ? ॥"
१ज. मुद्र।