________________
१२
महोपाध्यायमेघविजयगणिकृत पण करी. आम उग्र विहार करी कच्छदेशमां आव्या त्यारे त्यांना राजाए तेमनुं सन्मान कयु. दीवबंदरमा मेघबाई नामनी श्राविकाने गच्छपतिने पधराववानो उत्साह थतां त्यांना संघनो श्रीसूरिने बोलाववानो विचार थयो. आथी मेघबाईए पोतानी बहूओ वगेरे परिवार सहित कच्छ जई आचार्यने विनति करी. आथी सूरि दीव आव्या. अजाहरा पार्श्वनाथ, श्रीविजयहीरसूरिनो थूभ वगेरेने वंदन करीने तेओ ऊना पधार्या. आ उत्सवमा मेघबाईए घणुं द्रव्य खरच्यु. गुरुए दीवमा लागलागट चार चोमासां कां. ते पछी जेतांबाइए शर्बुजयनो संघ काढ्यो, तेमां श्रीगुरुए संघ साथे पाछा दीव पधारीने नवलख पार्श्वनाथने वंदन कर्या. देश देशना संघपतिओ अने मनुष्योए आवीने पूजा-प्रभावना करी. दीवमा संघपति अभयचंद अने सामा नामना मंत्रीए आग्रहथी गुरुने त्रण चोमासां कराव्यां. गुरुए छठ, अट्टम, नित्य एकाशन, आयंबिल, नीवी वगेरे तपश्चर्याओ करी. ते पछी गुरु ऊना पधार्या अने त्यां सं० १७४९ ना वैशाख वदि एकादशीने दिने अनशनपूर्वक चउविहार आदरी तेरसने दिने स्वर्गवास पाम्या. परिख जेसंग सुत विजयसंगे तेरखंडी मंडावी तेमां शबने पधराव्यु त्यारे श्रावकोनी ठठ जामी हती. जे स्थळे श्रीहीरविजयसूरि अने विजयदेवसूरिना थूभो हता तेनी नजीकमां ज सुगंधी द्रव्यथी शबनो संस्कार कर्यो. त्यां परिख विजयसंगे श्रीविजयप्रभसूरिनो थूभ कराव्यो. ते पछी श्रीविजयरत्नसूरि पट्टधर थया. [- जुओ, 'श्रीविजयप्रभसूरि-निर्वाणरास'.]
६. काव्य सार सर्ग.१- कविए काव्यारंभमां चोविश श्लोकोमा 'स्वस्तिश्री' थी शरू थता चोविशे तीर्थंकरोनी स्तुति करी छे. पछी श्रीगौतम तथा इन्द्रभूति प्रमुख गणधरोने स्तवीने दुर्जननिंदा, काव्यहेतु, काव्यनाम अने जंबूद्वीप, वर्णन - जेमा नदी, पर्वतो अने वनोनुं वर्णन 'संग्रहणी' मुजब आपेलुं छे.
सर्ग. २-भरतक्षेत्रनुं आलूँ ये वर्णन 'संग्रहणी' मुजब आलेख्युं छे. सर्ग. ३-भगवान् महावीरना अतिशयो अने समवसरणमा रहीने भगवाने उपदेश कर्यो तेनुं वर्णन छे.
सर्ग.४- भगवान महावीरनी पट्टपरंपरमां थयेला श्रीविजयप्रभसूरि सुधीना पट्टधर आचार्योनुं वर्णन छे, तेमां श्रीविजयदेवसूरि ६० मा भट्टारक थया; तेमनुं चरित वर्णवे छे
___ श्रीविजयदेवसूरि भट्टारक थया ते पछी मारवाड, सौराष्ट्र, गुजरात, मेवाड आदि देशोमां विहरतां भव्य प्राणीओने उपदेश आप्यो. ए उपदेशथी धर्म पामेलाओए मोटा मोटां चैत्यो. जीर्णोद्धारो अने प्रतिष्ठाओ करावी.
मेवाडाधीश राणा जगत्सिंहे श्रीदेवसूरिना उपदेशथी उदयसागर अने पीछोला नामनां बे मोटां सरोवरोमां थती जीवहिंसा बंध करी. वळी खंडित जिनमंदिरोनो उद्धार पण ते राजा पासे कराव्यो.
मेवाडथी तेओ विहार करी अमदाबाद आव्या अने पोताना समुदायनो वधी पडेलो भार हळवो करवा तेमना शिष्य श्री विजयसिंहसूरिने युवराजपदे स्थाप्या. श्रीविजयसिंहसूरिए पण ते समयना उपस्थित कलहशत्रूओने जीतवा प्रयत्न कर्यो, अने निर्मोह भावे गुरुना हृदयने जीती लीधुं. पोताना समुदायने वारणास्मारणादि शिक्षाप्रकारोथी वशमां को. __पछी देवसूरि त्यांथी विमलगिरिनी यात्राए संघसहित चाल्या. ते संघमां बीजा नगरोना अनेक संघो आवीने मळ्या हता. तेमां अनेक रथ, घोडा, ऊंट अने हाथीओ हता. संघना धनाढ्य श्रावकोए मार्गना प्रत्येक गाम-नगरोमां अंगपूजा माटे अने दानमां सोना-रूपानी पुष्कळ मुद्राओ वापरी, सौराष्ट्रनो पुण्योचित कार्योथी उद्धार को.
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org