SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 25
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ जिनदत्ताख्यान समय जाणी श्रीमती पण नीहार करवाने बहाने पोतानी दासीओ साथ जाय छे. आगळ उतावले चालतां, चंपापुरी तरफ जता सार्थने जोई ते सार्थना प्रधान पुरुषनी अनुज्ञा लई तेनी साथे चालतां, अनुक्रमे चंपा नगरीनुं सामीप्य जणातां, अनेक विचारोथी मुझायेली श्रीमतीए बे साध्वीओने जोतां 'आर्यपुत्रे चित्रपटमां दर्शावेली आ गुरुणीओ दयाळु होय छे' एम विचारी तेमनी पाछळ पाछळ चालवा मांड्युं. उपाश्रय आवतां 'निसिही' कथनपूर्वक प्रवेश करती श्रीमतीने जोई त्यां बैठेली विमलमतिए अजाणी समधर्मिणी जाणी पूछयुं - 'क्यांथी आवो छो ?' मनः संतापथ पीडित श्रीमती ज्यारे कशुं बोली शकती नथी, व्यारे विमलमतिए तेनी दासीओ द्वारा सर्व हकीकत जाणी, श्रीमतीने आश्वासन आपी शांत करी विशेष हकीकत पूछी श्रीमतीए पोतानो सविस्तर हेवाल कह्यो. विमलमति वर्णभेद विना पोताना पतिनुं साम्य जणातां 'बहुरत्ना वसुंधरा' ए कवतथी समाधान पामे छे. त्यार पछी बन्ने साथै ज रहे छे. १२ अंगारवती परिणयन जिनदत्ते सागरमा ऊतर्या पछी दोरडुं कपायेलं जाणी अनेक तर्क वितर्क करी मनने दृढ बनावी सागरमां तरवा मांड्यं. थोडा समयमां कोई भांगेला वहाणनुं लाकडुं तेना हाथमां आवे छे. प्रभात थतां दिशाविभाग जाणी जिनदत्त उत्तर तरफ जवा लाग्यो. जिनदत्तने सागरमा तरतो जोई आकाशमां जता बे खेचरोए तेना धैर्यनी खात्री थतां कह्युं - 'अमारे आपनुं काम छे, जो अनुज्ञा आपो तो आपने सागरमांथी बहार काढीने कहीए.' जिनदत्तनी सम्मति मळतां तेने बहार काढी, स्नान करावी, वस्त्रो पहेरावीने खेचरोए कद्दु - 'वैताढ्य पर्वतमां रथनूपुरचक्रवाल नगरना राजा अशोकश्रीने वेगवती राणीथी थयेली अंगारवती नामनी कन्या पूर्ण युवानीमां आववाथी अने विद्याधर कुमारोमांथी तेने अनुरूप वर न मळवाथी राजाज्ञाथी अमे योग्य वरनी शोध माटे नीकळी चारे तरफ फरतां फरतां आपने समुद्रमां तरता जोया, तमाराथी अमारा राजानी चिंता टळो, जो आज्ञा होय तो आपने लई जईए. ' वैताढ्य जोवाना कुतूहळयी जिनदत्ते सम्मति आप्या पछी तरत ज ते विद्याधरो तेने अशोकश्री पासे लई गया. जिनदत्तने जोईने राजा प्रसन्न थयो अंगारवतीना हावभावथी तेनी सम्मति जाणी शुभ दिवसे अशोकश्रीए बन्नेनुं लग्न करी, जिनदत्तने अनेक विद्याओ शिखवाडी. अहिं जिनदत्त चुस्त जैन होवा छतां कुतूहळथी पोते बौद्ध छे एम बतावे छे. अंगारवती जैन होवाथी जिनदत्तने युक्तिप्रयुक्तिथी जैन दर्शननी महत्ता एवी रीते समजावे छे के जेथी जिनदत्त प्रमुदित थई तेने कहे छे के - 'प्रिये ! कुलकमधी आवता बौद्ध धर्मने छोडीने में तारो धर्म स्वीकार्यो छे.' एक दिवस जिनदत्त श्रीमतीनी स्मृति थतां दक्षिणसमुद्र तरफ क्रीडा करवाने बहाने अंगारवतीने लई विमानमां बेसी दधिपुर जवा नीकळे छे. मार्गमां चंपा नगरी आवतां उद्यानमां साध्वीपासे अभ्यास करती विमलमति अने श्रीमतीने विमानमां बेठां बेठां जोईने जिनदत्तने हर्षथयो. जिनदत्ते अंगारवतीनी साथै समुद्रतीरे क्रीडा करी वळतां शेष रात्री तीर्थभूमि चंपा - नगरीमा गाळवा माटे अंगारवतीनी अनुमति मेळवी जे उद्यानमां विमलमति अने श्रीमती साध्वीओनी Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org
SR No.002776
Book TitleJindattakhyana Dwaya
Original Sutra AuthorSumtisuri
AuthorAmrutlal Bhojak
PublisherSinghi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai
Publication Year1953
Total Pages122
LanguageSanskrit, Hindi
ClassificationBook_Devnagari & Literature
File Size7 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy