________________
॥ पञ्चमो विमर्शः ॥
३३७
रमा स्थाने रह्या होय तो ते शुभ फळ आपनारा बे. चंद्र बीजा, त्रीजा के गीयारमा स्थाने रह्यो होय तो ते शुभ बे. मंगळ अगीयारमे, त्रीजे के बहे रहेलो शुभ बे. बुध अने गुरु सातमा, आवमा अने वारमा स्थान सिवायनां ( १-२-३-४-५-६ - ९-१०-११ ) स्थानोमा रहेला होय तो ते शुभ बे. शुक्र बघा, सातमा, आवमा छाने वारमा स्थान सिवानां ( १-२ - ३ - ४ - ५ - ए - १०-११ ) स्थानोमा रहेलो होय तो ते सारो बे, ने शनि पहेला चोथा श्रने सातमा स्थान सिवायनां ( २-३-५-६-८-०-१०११-१२ ) स्थानोमा रहेलो सारो बे.
चंद्रनुं बीजुं, त्रीजुं अने गीयारमुं स्थान शुन कह्युं छे. ते विषे लन क वे के"यत्रेन्दुर्नायगतो न तृतीयो न द्वितीयगश्चापि ।
अनुकूलैरपि शेषैस्तलनं वर्जयेन्मतिमान् ॥ १ ॥”
" जे लग्न कुंकळी मां चंद्र अगीयारमे स्थाने रह्यो न होय अथवा त्रीजे स्थाने रह्यो न होय, अथवा वीजे स्थाने पण न रह्यो होय तो वीजा ग्रहो अनुकूल होय तोपण ते लग्न बुद्धिमाने वर्जवुं. "
मूळ सूत्रमां "सप्ताष्टव्यव०" एम जे कयुं वे तेने माटे शौनक कहे वे के"सप्तमगते बुधे सति सप्ताब्दान्मारयेत् पतिं कन्या । मात्र कन्या निधनगते पञ्चतां याति ॥ १ ॥ श्रायुःसौभाग्ययोर्जङ्गः पुंसां द्यूनगते गुरौ । तु पितामाह विवाहे देवलो मुनिः ॥
२ ॥”
“विवाहकुंरुळीमां जो बुध सातमे स्थाने रह्यो होय तो ते कन्या पोताना पतिने सात वरस सुधीमां मारे बे, ( अर्थात् तेनो पति मरण पामे बे, ) ने जो बुध आ स्थाने रह्यो होय तो ऋण मासनी अंदर कन्या मरण पामे बे. १. वळी सातमा स्थानमां गुरु रह्यो होय तो पुरुषनां त्र्यायुष्य ने सौभाग्यनो नाश थाय बे, अने जो शुक्र सातमे स्थाने रह्यो होय तो कन्यानां आयुष्य तथा सौभाग्यनो नाश थाय बे एम देवल मुनि कहे बे. "
मूळ लोकमां "स्फुजित् ” शब्द लख्यो बे तेनो अर्थ "शुक्र" बे. वळी मूळमां "रिस्मराष्ट०" विगेरे कयुं बे तेने माटे दैवज्ञवनमां कां वे के
"लग्नस्थेऽपि गुरौ ष्टो नृगुः षष्ठोऽष्टमः कुजः "
"गुरु लग्नमां होय तोपण बो शुक्र तथा आग्मो मंगळ दुष्ट बे." मूळ श्लोकमां " वितनु०" विगेरे कां वे ते विषे शौनक कहे बे के — "लग्नस्थो वरमरणं राहुर्दिशति धुने कनी मरणम् ।”
आ० ४३
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
