________________
महावीर वाणी
( २६ )
सकसुद्धि समुपेहिया मुणी, गिरं च दुट्ठ परिवज्जए सया ।
२२
मियं अट्ठ अणुवीइ भासेए,
सयारण मज्झे लहई पसंसरणं ॥ ६ ॥ [ दश० अ० ७ गा० ५५ ]
( ३० )
तव कारणं काणेत्ति, पंडगं पंडगे त्ति वा । वाहियं वा वि रोगि त्ति, तेणं चोरे त्ति नो वए ||१०|| [ दश० श्र० ७ गा० १२ ]
( ३१ )
वित व तहामुत्ति, जं गिरं भासए नरो ।
तम्हा सो पुट्ठो पावें, किं पुरण जो मुसं वए ? ॥ ११ ॥ [ दश० अ० ७ गा० ]
( ३२ )
।
तहेव फरुसा भासा, गुरुभूओवधाइणी । सच्चा विसा न वक्त्तव्या, जो पावस्स श्रागमो ||१२||
[ दश० श्र० ७ गा० ११ ]
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
