________________
: २१ :
माहण-सुत्तं
( २५५ )
जो न सज्जइ आगन्तु, पव्वयन्तो न सोयई । रमइ अज्जवयम्मि, तं वयं बूम माहणं ॥ | १ ||
( २५६ )
निद्धन्तमल - पावगं ।
जायरूवं जहा मट्ठा, राग - दोस - भयाईयं, तं वयं बूम माहरणं ||२॥
( २५७ ) तवरिये किसं दन्तं अवचियमंससोशियं । सुत्रत्रयं पत्तनिव्वाणं तं वयं बूम माहणं ||३||
( २५८ )
तसपाणे वियाणित्ता, संगहेण य थावरे | जो न हिंसइ तिविहेणं तं वयं बूम माहरणं ||४||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org