________________
चेहयवंदणमहामास । इह पुष्कवरदण्डे द्रव्याहतां वन्दना विहिवा । तीर्थकरनामबन्धननिवन्धनं येन श्रुतशानम् ॥ ७०४ ॥ मणियं च
भूयस्स माविणो वा, मावस्सिह कारणं तु जं लोए । तं दई सहयू, सचेयणाञ्चेयणं बेति ।। ७०५ ॥ मणितं च
भूतस्य भाविनो वा भावस्येह कारणं तु यल्लोके । तद् द्रव्यं सर्वज्ञाः सचेतना-ऽचेतनं ब्रुवन्ति ॥ ७०५ ।। तहाहि
अप्पुबनाणगहणे, मुयभत्ती पवयणे पभावणया ।
एएहि कारणेहि, तित्थयरचं लहइ जीवो ॥ ७०६ ॥ तथाहि
अपूर्वज्ञानग्रहणे श्रुतभक्तिः प्रवचने प्रभावनता । एतैः कारणैः तीर्थकरत्वं लभते जीवः ॥ ७०६ ॥ एवं चउप्पवारा, अरहंता ताव वंदिया एए । संपइ कमपत्ताणं, सिद्धाण करेमि संथवणं ।। ७०७ ॥ एवं चतुष्प्रकारा अर्हन्तस्तावद् वन्दिता एते। संप्रति क्रमप्राप्तानां सिद्धानां करोमि संस्तवनम् ॥७०७॥ अहव चिइवंदणाओ, सिद्धत्तं जेहि पावियं पुदि । तप्पयलाभनिमित्तं, सिद्धे वंदामि ते इण्हि ॥ ७०८ ॥ अथवा चैत्यवन्दनात् सिद्धत्वं यैः प्राप्तं पूर्वम् । तत्पदलाभनिमित्तं सिद्धान् वन्दे वानिदानीम् ।। ७०८ ॥
सिद्धस्तवप्रक्रमः
१. एतत्समा संस्कृतम्-" भूतस्य भावि नो वा भावस्य हि कारणं तु यलोके । तद्रव्यं तत्त्वज्ञैः सचेतना-ऽचेतनं गदितम् "-विशेषावश्यके ५८४ गाथा टीकायाम्-(पृ. ३११)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
