________________
सिरिसंतिसूरिविरह इव दोसविप्पमुक्को, उस्सम्गे चिंतिऊम मंगलगं । भणिऊण नमोकारं, पारइ विहिणा असंमंतो॥४९७॥ इति दोषविप्रमुक्त उत्सर्गे चिन्तयित्वा मङ्गलकम् ।
भणित्वा नमस्कारं पारयाते विधिनाऽसंभ्रान्तः ॥४९॥ संस्कृतभाषा परमेहिनमोकारं, सकभासाइ भणइ थुइसमए ।
पुरिसो न चेव इत्थी, पायइभासानिबद्धं पि॥४९८॥ परमेष्ठिनमस्कार संस्कृतभाषया भणति स्तुतिसमये । पुरुषो नैव स्त्री प्राकृतभाषानिबद्धमपि ।। ४९८ ॥ जइ एगो देह थुई, अहऽणेगे तो थुइं पढइ एगो। अमे उस्सग्गठिया, सुतिजा सा परिसमत्ता ४९९ यद्यकः ददाति स्तुतिमथानके ततः स्तुतिं पठत्येकः । अन्ये उत्सर्गस्थिताः शृण्वन्ति यावत्सा परिसमाप्ता।।४९९।। एत्य य पुरिसथुईए वंदइ देवे चऊबिहो संघो। इत्थीथुइए दुविहो, समणीओ साविया चेव ॥५०॥ अत्र च पुरुषस्तुतौ वन्दते देवान चतुर्विधः सनः । स्त्रीस्तुतौ द्विविधः श्रमण्यः श्राविकाश्चैव ।। ५०० ।। बिंबस्स जस्स पुरओ, पारद्धा वंदणा थुई तस्स । चेइयगेहे सामनवंदणे मूलबिंबस्स ॥ ५०१॥ विम्बस्य यस्य पुरतः प्रारब्धा वन्दना स्तुतिस्तस्य ।
चैत्यगेहे सामान्यवन्दने मूलबिम्बस्य ॥ ५०१ ॥ जओ
जेसिं भावजिणाणं, विहियं सकत्थएण संथवणं ।
जेसिं च चेइयाणं, को मए वंदणुस्सग्गो ॥५०२।। यतःयेषां मावजिनानां विहितं शक्रखवेन संस्तवनम् । येषां च चैत्यानां कृतो मया बन्दनोत्सर्गः ॥५०२॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
