________________
गहिअं?' सो कहइ- 'अहं न जाणामि।' पुरोहिओ बोल्लेइ- 'तुमए च्चिय गहि, हे असच्चवाइ! पाव! धिट्ठ! देहि ममं तं, अन्नहा तुमं मारइस्सं हं' ति कहिऊण सो उवाणहं गहिऊण मारिउं धाविओ। पुत्तो वि मुट्टि बंधिऊण पिउस्स सम्मुहं गओ। दोणि ते जुज्झमाणे दट्ठण केसवो ताणं मज्झे गंतूण- ‘मा जुज्झह, मा जुज्झह' त्ति कहिऊण ठिओ। तया सो पुरोहिओ हे जामायर! 'अवसरसु अवसरसु' कहिऊण त उवाणहेण पहरेइ। पुत्तो वि 'केसव! दूरीभव दूरीभव' त्ति कहिऊण मुट्ठीए तं केसवं पहरेइ। एवं पिउपुत्ता केसवं ताडिंति। तओ सो तेहिं धक्कामुक्केण ताडिज्जमाणो सिग्धं भग्गो, एवं धक्कामुक्केण केसवो' सो अकहिऊण गओ।
7. तद्दिणे पुरोहिओ निवसहाए विलंबेण गओ। नरिंदो तं पुच्छइ- 'किं विलंबेण तुमं आगओ सि।' सो कहेइ- 'विवाहमहूसवे चउरो जा-मायरा समागआ। ते उ भोयणरसलुद्धा चिरं ठिआवि गंतुं न इच्छंति। तओ जुत्तीए सव्वे निक्कासिआ ते एवंवज्जकुडेण मणीरामो, तिलतेल्लेण माहवो। भूसज्जाए विजयरामो, धक्कामुक्केण केसवो॥ त्ति, सव्वो वुत्तंतो नरिंदस्स अग्गे कहिओ। नरिंदो वि तस्स बुद्धीए अईव तुट्ठो। उवएसोजामायरचउक्कस्स सुणिऊण पराभवं । ससुरस्स गिहावासे सम्माणं जाव संवसे॥
114
प्राकृत गद्य-पद्य सौरभ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org