________________
३२. महावीर-विज्ञप्तिका
सुरनरवइकयवंदण!, भवदुहसंतत्तचंदण! जिणिंद!। वीर! तुह चलणजुयलं, थुणामि भत्तीइ भावेण ॥ १॥ हीणमईवि पवत्तो, नाह! अहं गुणसमुद्द! तं थोउं । जो कोइ थुणइ रंको, राइं ता किं न पावेइ॥ २॥ तइं नाहे गुणनिलए, अमंदआणंदपरमपयपत्ती। भरहे पंचमकाले, कम्मवसा अम्ह उप्पत्ती ॥ ३॥ कहमति बहुसुकएणं, पत्ता तुह नाह! धम्मसामग्गी। मुणिधम्मो गिहिधम्मो, सुणिउं संविग्गपक्खो वि॥ ४॥ धन्ना ते मुणिवसहा, पव्वजं जे धरंति निरवजं । अम्हाण नत्थि सत्ती, मुणिधम्मं जेण पालेमो॥ ५ ॥ वित्ती न होइ सुद्धा, गिहिधम्मं कह करेमि जिणनाह!। सड्ढाणं पढमगुणे, अक्खुद्दो जेण भणियं च॥ ६॥ सामि! तुम चिय देवो, गुरुणो जे तुज्झ सुद्धमग्गम्मि। धम्मो तुह पन्नत्तो, होउ थिरो तुह पसाएणं ॥ ७ ॥ कुसुराणं परिहारो, कुगुरूणं सव्वहा तहा मज्झ। मण-वाया-काएणं, कुधम्मीणं च परिहारो॥ ८॥ अन्नं न सरामि मणे, अन्नं वायाइ नेय भासेमो। अन्नं न हु काएणं, पूएमि विणा तुमं नाह!॥ ९॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org