________________
१२२
समन्दमन्द्र-भारती
स्वचित्तपटयालिख्य जिनं चारु भजत्ययम् । शुचिरूपतया मुख्यमिनं पुरुनिजश्रियम् ॥ १०१ ॥
स्वचित्तेति--स्वचित्तपटे आत्मीयचेतःपट्टके । प्रालिल्प निखिस्वा। जिनं पार्श्वनाथम् । चारु शोभनं यथा भवति तथा क्रियाविशेषणमेतत् । भजति सेवते । अयं जनः प्रात्मानं कथयति । शुचिरूपतया शुद्धस्वरूपत्वेन । मुख्यं प्रधानं । इनं स्वामिनं । पुरु महतो निजा श्रात्मीया श्रीलक्ष्मीर्यस्यासौ पुरुनिजश्रीः अतस्तं पुरुनिजश्रियं महदारमीयलक्ष्मीम् । समुदायार्थः-जिनं पार्श्वनाथं इनं पुरुनिजश्रियं मुख्यं प्रालिख्य स्वचित्तपटे अयं जनो भजति । किं निमित्तं ? शुचिरूपतया शुद्धस्वरूपमितिकृत्वा ।। १०१ ॥ . अर्थ-हे भगवन् ! आप कर्मरूपी रिपुओंको जीतनेवाले हैं, सबमें मुख्य हैं, सबके स्वामी हैं और आपकी अनन्तचतुष्यरूप लक्ष्मी सबसे बढ़कर है। हे प्रभो! यह समन्तभद्र श्रापको अत्यन्त शुद्ध स्वरूप मानकर सुन्दर रीतिसे अपने चित्तपटलपर लिखकर -मनमें ध्यान करता हुआ-आपकी आराधना करता है ।। १०१ ॥
वर्धमान-जिन-स्तुतिः
(मुरजबन्धः) धीमत्सुवन्धमान्याय कामोद्वामितवित्तुषे । श्रीमते वर्धमानाय नमो नमितविद्विषे ॥ १०२ ॥ धीमदिति-धीमान् बुद्धिमान् । सुवन्यः सुस्तुतः । मान्यः पूज्यः । धीमांश्वासौ. सुवन्धश्च धीमसुवन्या, धीमत्सुत्रन्यश्चासौ मान्य धीमत्सुवन्यमान्यः तस्मै धीमत्सुवन्धमान्याय । अथवा धीमरसुः बुद्धि
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
