________________
३४
विशेषावश्यकभाष्ये इतरत्व वि मतिणाणे भोज्न सुतं ति किंध तं सुतं होति ।
किध व मुतं [१०-द्वि०] होति मती सलक्खणावरणभेतातो ॥१३४॥
इतर० गाधा । इतरत्रेति मतिज्ञानमेव सम्बन्धयन्तः प्रभापन्ते । तत्रापि किल श्रुतं भवेत् यंद्युपलब्धिसमं भापे ते ति । तत् विरुद्धमुच्यते-यदि मतिः, कथं श्रुतम् ! अथ श्रुतम्. न मतिरिति । मतिः श्रुतैत्वमापद्यते-- इति विरुद्धं लक्षणभेदादावरणभेदाच्चावधिवदिति ॥१३॥
अध व मती दवमुतत्तमेतु भावेण सा विरुज्झेज्जा ।
जो अमृतरखरलाभो २ मतिसहितो पभासेज्जी ॥१३५।।
अध व गाहा । अथवा मतिर्द्रव्यश्रुतमात्रपरिणामेनोपचर्येत, .न दोषः । भावश्रुतसमुत्थानव मस्या विरुद्धयेत । शब्दस्यापि वा श्रुतग्रन्थात्मकरयोत्थानं भवेन्नेतरस्य ॥१३५।।
इतरम्म विमतिणाणे होज्ज तयं तस्समं जति भणेज्जा ।
ण 0 तरति तत्तियं सो जमणेगगुणं तयं तत्तो ॥१३६।। इतर० गाहा । इतरत्रापि मतिज्ञाने द्रव्यश्रुतमात्रकं भवेत् यद्युपलब्धिसमभापिन(ते ति पूर्ववत् ॥१३६।।
"किध मतिसुतोवलद्धा तीरंति ण भासितुं बहुत्तातो ।
सव्वेण जीवितेण वि भासति जमणंतभागं सो ॥१३७।। किय मति० गाहा । आह-कथं मतिश्रुताभ्यामुपलब्धा न सर्वे शक्यन्ते भापितुं : उच्यते--परिमितत्वादायुपः क्रमवर्णवर्तिनीवाच्च वाचः ॥१३७॥
तीरंति ण वोत्तुं जे सुतोवलद्धा बहुत्तभावातो ।
सेसोवलदभावा सोभव्यवहुत्ततोभिहिता ॥१३८॥
तीरंति गाहा । अत्र पुनः श्रुतोपलब्धा बहुत्वादेव न शक्यन्ते भाषितुम् । झापज्ञानोपलब्धास्तु स्वाभायादेवास्मद्भिरनभिलाप्यत्वादित्यर्थः । ननु मत्याधुपलब्धा अपि केचिदभिलप्यन्त इत्युक्तम् । उच्यते-तेऽपि मतिश्रु( पि श्रु)तविषयान्त विन एवेत्यदोपः ।। १३८॥ १ होज्ज को है । २ मतिः श्रुतं या पद्यते' इति प्रतौ । ३ "उस जे । ४ ण तर । ५कह है। सभ त । ७ व्या देवाशकृमिरभिला इति प्रती।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
