________________
प्रवचनपर्यायाः। मउलं फुलं ति जथा संकोयविकासमेत्तभिण्णाई । अत्थेणाभि[८९-द्वि]ष्णाई कमलं सामण्णतो चेक्कं ।।१३६९।। अविवरितं तथ मुत्तं विवरितमत्थो ति बोधकालम्मि । किंचिम्मत्तविभिण्णा सामण्णं पवयणं णेयं ॥१३७०॥
मउलं गाहा । अवि० गाहा। उच्यते यथेह मुकुलमुत्फुल्लमिति चैतयोः सङ्कोच-विकासपर्यायाभ्यां भेदः, सामान्यार्थतया वाऽभेदः कमलमिति, न चैपां पुनरेकार्थविभागो न युज्यते; तद्यथा-आद्यस्य मुकुलं कुड्मलं वृन्दमित्यादि, द्वितीयस्य फुलं विकचं विकोशं विकसितमित्यादि, तृतीयस्य कमलं पङ्कजमरविन्दमित्यादि तथेहाविवृतमर्थतो मुकुलकल्पं सूत्रमुच्यते, तदेव हि प्रबोधितं सत् फुल्लकमलकल्पमर्थविशेषः, श्रुतसामान्यमूरीकृत्य प्रवचनमिति । न चैपामेकैकशः पुनरेकार्थाभिधानमयुक्तम् ॥१३६९-७०॥
सामण्णविसेसाणं जब वेगाऽणेगता ववत्थाए । तदुभयमत्यो य जघा वीमुं बहुपज्जया ते य ॥१३७१॥ एवं मुत्तत्थाणं एगाणेगेंत्यता ववत्थाए ।
पवयणमुभयं च तयं तियं च बहुपज्जवं वीसुं ॥१३७२॥
सामग्ण गाहा । एवं गाहा । यथा चेह न सर्वथा सामान्यमन्यद् विशंपेभ्यः, न च विशेपमात्रम् , तथा न विशंपाः सामान्यादन्याः, न च सामान्यमात्रम्, किं तहिं ! व्यवस्थातः सामान्यापेक्षा विशेषाः, विशेषापेक्षं च सामान्यम् , उभयं चार्थाभिधानोंदवरुध्यते, न चैपामेकैकशः पर्यायाभिधानमयुक्तम् । तद्यथा-सामान्य सत्ता भाव इति, तथा विशेपो भेदः पर्याय इति, द्रव्य वस्तु अर्थ इति, तथेह सूत्राऽर्यप्रवचनानामेकानेकार्थता व्यवस्थातोऽनुयोजनीया, पुनरेकैकशश्च पर्यायवचनविभागः ॥१३७१-७२॥
अधवा सव्वं णामं वंजणसुद्धियणयरस भिण्णत्थं । इतरस्साऽभिण्णत्थं संयवहारो य तदवेक्खो ॥१३७३॥
विवाहमित्त को। 'वियोहमेत्त हे। १ चगं को हे । ३ वरी हे। ४ 'ज्जवा को है। ५ गया है। ६ ज्जयं को हे । ७ नद-इति प्रता । ८ "स्स अभि हे।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
