Vasudevahimdi Madhyama Khanda Part 1

SR No.: 002648
Original Sutra Author: Dharmdas Gani
Author: H C Bhayani, R M Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 1987
Total Pages: 422
Language: Sanskrit, English
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 22 MB

Page 315

२२८
वसुदेवाहड-मज्झिमखडे सगलामर-लोगपालो सकल-तेलोक्क-विवाद-यसो य सुरवधु-मुहकमल-मयरंदमधुकरो धणदो तुद्ध भत्ता । जस्स अणंगो २(f)दो रूवे, तस्म अहं तेलोक्कसक्कदस्स आणत्ति किंकगे, दृदो' य तेण तुह सगासं विसज्जिदो त्ति ।
तदो तीय धणद-गामग्गहण-पुल्याइद-गत्ताए कदो धणदाभिमुहीए णमोकारो सह अंजलीय । मणाद य. सुदं मया लोग-वयणादो जधा, धणदो लच्छिरमणे जिणायदणे समोवत्तिदो त्ति । तं साहध, किं तं दृद कारणं ति । मया भणिदा
-णिसीयध भदासणे जा व सव्वं परिव.धेमि । तीय भणि दं-णाहं तुह पुरदो संपदं ताव आसणे णिसं यामि, तुम्भे चेव एथ मम संतिए भासणे णिसीयध त्ति । मया भणिदा-णाह गुरुजणासणे णिवेसामि । तु म चेव णिसीइदं धणदाणत्ति सुणाहि । सा भणदि - एतं ते मत्तणो आसणं, ण एदं गुरुजण-संतियं ति । तं अलं, मा मे बाधसु, कुणध पसादं, णिसीयधेति । ततो मया भणिदा-तुम्भे णिसोइदूणं एस्थ आसणे, तदो ममं पि दूदाणुरूवं पयच्छध आसणं ति । एवुत्तरेसु(१) बहुसो जाधे ण सा मए मणिसीयंते णिसीदि ति, ताधे मया तह-दिदा चेव विरइदंजलि-पुडेणं परम-विणयोवगदेणं भणिदा-रायपुत्ति ! सुणेहि धणदाणत्ति । पुणरवि तीय कदंजलिपुडाए ततो कद-प्पामाए ‘णमो भगवतो धणदस्स' भणतीए भणिदं-- माणवेध त्ति । मया भणिदा--सुणाहि । सुदं चेव ते धणदागमणं । तेण य अह तह पासं विसजिदो जधा, किर जाणामि अहं जधा, तुम पिदुणा सयंवरा मुक्का, ण प्पभवदि ते सो इदाणिं । तेण तुमचेव भण्णास । सुणिज्जदि किर पुराणासु लोइय-कधासु जधा वत्त-पुवो दिव्य-माणुस-संनोगो । तं च सोदूण अहमवि सयं-मुणित-रूव-जोवण-गुणाए तुह समागम-कंखितो सुरलोगातो इधागतो । तं भलं ते सगल-पुधवि-रंगावतारेण णडोय व । जधा स घर-ठिदा वि मम रेडि, तदो सुरलो गस्स वि पुज्ना होहिसि, किमंग पुण स्वयर-ण(ग)रादीणं ति। तीय भणिदं - सामि ! मलं एदेणं जंपिदेणं । सिलट्ठा हु एस संधी । अवसव्वमेव एवं ति । कि-कारणं, जो कणगामयो सव्व-रदणामयो वा परिमागदो देवदायदण-णिवेसिदो, परम-देवद-मत्तीय पूयणिज्जो, जस्स य दुक्ख-णिवारणा-हेदं णमोक्कारो कीरदि, किध-णाम सो सुभय ! भत्तारो वरिज्जदि ? अवि भत्तारो महिलाए" देवो, दासो य कारण-वसेणं । किं-पुण कारणं, जेण पणय
१. दुरो ख० मो० विना ॥ २. एवुत्तुरेसु खं ॥ ३. महा खं० ॥ ४. असिलद्धा खं. विना ।। ५. महिदलाए ख० ।।