________________
वसुदेवहिंडी-मज्झिमखंडे
अति सन्नी य ते मुह-वन्नो, फुड करणा य ते अभिन्न-सर-संजोगा सरस्सती, तेषु कारणे जं नाममाणिदो ते अज्जपुत्तो, पुव्वं च तुमं म ( मे) रुयमाणीए अणुरोवास, कारण-विदाए (?) एहि पुण ण रोवसि, एएण वि ते मणो ण भिज्जति, तं अलं परिहासेणं, किं मे उक्कंठिय-हिययं खेदयसि ? दंसेहि मे पियं णिम्बिणे ! ति ।
કર
ततो तीए पहसंतीए दंसितो हं पुरतो सोमसिरीए । सा य ममं दट्ठूणं पुरा परम- दुक्ख - संतावित हिदयाभरितवत्था (?) य धणिद-विणिग्गहं (यं) सु-सलिलवेगा पडिया मे पादेसु । मया विय सा पगलिय- अंसु-णयणेण चेव घेत्तुं कमलमुणाल - कोमलासु भुया-लयासु हि (ह) क्खुत्ता, गाढं च ममडवऊढा । प्रभावतीए य निवारिता रुयमाणी किच्छ-पमोदिता मंद-कंठ-गाहि । तो भणिता यतीए-मा आगमण-समयमेव कुमारस्स अमंगलाइ करेइ, तं अलं ते रुन्नेणं, अवगतं रोतव्वयकारणं । ततो सोमसिरीए भणियं वयंसि ! तदा मे रोक्तव्वयं हियय-दुक्ख च अवगत होहिदि जदा अज्जपुतो माणसवेगस्स देहं फालेऊणं फुरुफुरेंत - रुधिरमंगं दंसेहिति, तं च पेक्खिऊण अवगत - दुक्खा होहामि । एवं सीए भणिते मया [ सुरु ] सूर्यसेण भणिदा - सुतणु ! घत्तीहामि पतिन्ना - पूरणं काउं । ताहे सा भणति - अज्ज - पुत ! अच्छतु ताव माणसवेगो, इमं ताव अन्नं गरुयतरं दुक्खं समुप्पण्णं पुव्वि पि य इदाणिं दुगुणतरं जत्तं ( जातं), किं कारणं जेण अज्जउत्तो असहायो ? विज्जाइस य बहवे बलिणो विज्जाहिता य : तं एस परमत्थो -तुझे मम मंद-भागधेबजाए कदेणं सत्तु-सि ( ! गि) हं पविट्ठा, ण दा (या) णिमो इदाणि किंपि कद-कदं वहिति । तं च सोऊण पभावतीए भणियं मा भायसु सुतणु ! अणुभवाहि सुणिकुता मणोरह - फलं, अहं ते तहा काहामि जहा अजपुत्तस्स संती भविस्सति । ततो सा तं भावति वयणं सोऊणं पिता णिव्वुता जाता । तो मया वि तीए दुक्ख संखोभिद - हिवएणं चिंतितं - धिरत्थु मम जो हं एताए पदाए (? एदाव ) त्थ- गताए सुरत-रतिपडिबद्धो अन्नासु सह अभिरमंतो अच्छामि त्ति ।
एतम्मि देसकाले अहं सोमसिरीए हत्थे वेत्तुण पवेसितो कुसुमित- पमद-लदा मंडवं नियय-निवासं तीए । पेच्छामि य तत्थ भूमीए कुस - सयणं विरयितं । हमसे य कट्ठासणं पादुया - जुवल - सहितं सविधानं च उड्डु ( द ) - कुंभं मसि-विलेवणं च
१ अभिप्पसन्नो यं खं०बिना ॥ २ नामिगा० खं० ॥ ३ वि मे म० खं० ॥ ४ खेवयसि खं० ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org