________________
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह जीवन ! ए जीवन ! दैवे कां विरही सरजीयां ? जे नहि पुहचे आस, वा. विरहवियोगी माणसां, निशदिन झूरै निरास, वालम ! वेगे. १८ साहिब ! ए साहिब ! महिर आणी मनमां घणी, सारो हो संगे अंग, वा. नेह धरी निज घर आवी, करो अंगे उछरंग. वालम ! वेगे. १९ प्रीतम ! ए प्रीतम ! प्रारथीयां पीडे नहि, जे जगें उत्तम होय, वा. चंद्रविजय पण इम कहे, ते सम अवर न कोय. वालम ! वेगे० २०
५ : ढाल - प्रीत पूरवली पालिइं - ए देशी मनोहर माह मास आवीयो, नाव्यो मुझ भरतार, सुगुण नर.
आंबा मोर्या अति भला, कोयल करे टहुकार. सुगुण० २१ प्रीत प्रगटपणे पालिइं, पालिई उत्तम नेह, सुगुण. प्रारथीयां पीडे नही, जो जगे धरिइं देह, सुगुण. आंकणी. २२ विरही ने गहिला तणी, सरखी [जाति] जग जोई, सुगुण. काज अकाज विचारणा, तेहने मने नवि कोइ, सुगुण. प्रीत. २३ हयडानी जे वारता, ते अवर आगल न कहेवाय, सुगुण. मनदु:ख मनमांहि वीसमे, जेम कुवानी छांहि, सुगुण. प्रीत. २४ मोटो बोल जे बोलिने, नवि पाले धरी नेह, सुगुण. चंद्रविजय कहे सांभलो, माणस न कहिइं तेह, सुगुण. प्रीत. २५
६ : राग - फाग आव्यो हो फागुण मास मनोहर, सुंदर सुखकर जेह, लोक रमे रंगे जेणे ठामे, सुंदर चित्त धरी नेह. २६ मनोहर फागुण आवीओ हो, जेह भोगी सुखकार, मनोहर. आंकणी धपमप धपमप मादल वाजे, तथतथ ताल कंसाल, खेला हो खेले नवनव भांति, उछळे अबिल गुलाल. मनोहर. २७ अवल केसरीआ कसुंबा पहिरी, हीर चीर पटकूल, खेलें खांतिं नवनव भातें, सुंदर पहेरी दुकूल. मनोहर. २८ इम उछरंग धरे सब लोगा, क्रीडा करइ उदार, पण प्रीतम विण मुझ न सुहावे, क्षति उपर जेम खार. मनोहर. २९ प्रीतम ! आवो घर माहरे, पवित्र करो मुझ काय, चंद्रविजय पण शीख देइ कहे, तुम्ह मनि महिर न थाय. मनोहर
३०
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
