________________
६६१
विनय(?)कृत नेमिनाथ द्वात्रिंशिका
(एक अपभ्रंश काव्य.)
[काव्यान्ते कदाच श्लेषथी 'विनय' कर्तानाम सूचवायुं छे. आ विनय कोण छे ते नक्की थई शकतुं नथी. – संपा.]
सयल जग ललिय लावन्न सोभावहं, नमवि सिरि नेमिजिण-पायपंकयमहं; थुणवि तसु चरिय बहु भत्तिभर पूरिउ, मण वयण काय आणंदि अंकूरिउ. १. नाण विन्नाण घण झाण सण गुणा, करण दम चरण परिचरण धी धारणा; सयल फलवंत किर होई भवियण जणे; तात, तुह थुणण-रस-रसिय भवियण भणे. २ अय[प?]र तेतीस अवराजिए सुरभवो, करिय सोरियपुरे समुदविजयाहिवो; तत्थ सिवदेवि-कुक्खसि उववन्नुउ, तिहुयणाणंद
सोहग्ग-संपुन्नउ. ३ मासि सावण सिए पंचमी वासरे, नाह, तुह जम्म जगि मिलिय सचराचरे; दस कुमरिय सुईकम करइ रोमंचिया,
__ सुरसेलि ईंदाइ आणंदिया. ४ पूनिमाचंद जिम नयण-आणंदिणो, संख-लंछण-चणो जणिय जगि रंजिणो; रूव-लावन्न-बलि कुणइ नहु नामिउ, रमइ रामेण गोविंद सिंउं सामिउ. ५ मयण भड भूरि भडवाय भर भंजणो, संख सद्दिण जरासिंधुबल गंजणो; वाम भुयदंड हरि हेलि हिंडोलणो, धरिय धीरिम धरा मेरू गिरितोलणो. ६
न्ह
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
