________________
५८६
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह
(२)
(हवेथी जोडणी वर्तमान रूपमा मूकवामां आवी छे.)
बेउ नपुंसक एकठा रे, करिया एक ज ठामि; माहोमांहे मेळव्या, ते त्रीजें नर नामि रे;
पंडित सांभलो. अरथ कहे मुझ एह रे, पंडित सांभलो. आंचली ते त्रणे नारी-स्युं मिल्या, पुत्री हुइ ताम; डगलुं एक न चातरें, जो होये शत काम रे. २. पं० चोखा मुक्ताफल तणो, जेणे पहेर्यो हार; माणिक ठविउं हारमां, जे छे गुणनो भंडार रे. ३ पं० रंग धरे सहु तेह-स्युं, ते पण रंग धरंति; बे रंगीलां जो मिले, तो पूगें मन खंति रे. ४ पं० ते सहु मुख आगल रहे, न होय केहने दुःख; हींदु सहुने वल्लही, जे दीठे होय सुख रे. ५ पं० गुण मोटा छे जेहमां, करे तो मंगलमाल; धनहर्ष पंडित एहनो, जाणे अरथ विशाल रे. ६ पं०
(३)
राग आसावरी कान छे पण सुणे न कांइ, दांत नहीं पण चावे रे; तेहने आभडछेट न होवे, सहुनुं पीरस्युं खावे रे. १ का. पूरव पश्चिम दक्षिण उत्तर, काम होय तो हीडे रे; हीडतां जे हडिएं आवे, तेह तणुं फल फेडे रे. २ का. तेहना पेट थकी जे जायो, ते नान्हडिओ वारू रे; परउपगारी तेह भणिजे, प्राण तणो आधारू रे. ३ का. अर्द्ध तेह- भूमिं दीसें, अर्द्ध ते गिरिने शृंगे रे; कान मांहिं जो कामिनि पेसे, तो तो आवे रंगे रे. ४ का. में जोया पण पाय न दीसे, कर दीसे वलि तेहने रे; पांव तणुं ते कडं करेवे, तो होय ऊंधी गति तेहने रे. ५ का. मास बेचार विमासी जो-जो, ते शुं नर के नारी रे; धनहर्ष पंडित इणि परि पूछे, कहेज्यो अरथ विचारी रे. ६ का०
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
