________________
५०२
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह चऊद अनइं दश पूरवधार, सूत्र रचईं बिन्हइ सुविचार. १६ प्रत्येकबुद्ध विरचई ते सही, एह वात जिनआगमि कही, सूत्र न मानइं ते कुहु किस्या, आराधकनईं मनि किम त्रस्या[वस्या ?]. १७ बि मारग श्री जिनवरि कहिया, भव्य जीव तेहे ते ग्रहिया, धुरि सुश्रमण सुश्रावक पछई, संविग-पाखिक त्रीजा अछइं. १८ महाव्रत अणुव्रत छांडी बेउ, तीहं टलतु तप बोलई जेउ, बेडी छतां सिलां ते चडईं, भवसागरि ते निश्चिईं पडईं. १९ सुंदर बुद्धि विमासई घणूं, रूडउं विचारिलं तु हुई आपणुं, जिनवाणी जे बहू अवगणईं, तेहनइं पात्र मूरख वली भणईं. २० षडावश्यक जे जिनवरि भण्या, एहे ते सघळां अवगण्यां, अणुव्रत सामाइक उच्चार, पोषध प्रतिमा नही विवहार. २१ थापइं जीवदयामइ धर्म, सूक्षम बादर न लहइं मर्म, सन्नि असन्नी जे आतमा, एकंद्री पंचेंद्री समा. २२ भव्य अभव्य जेहवइ, वीतराग दलवा डंसवइ, खांडइ पीसईं छेदईं सदा, प्राशुक विधि नवि मानई कदा. २३ पूजा टालई हिंसा भणी, सवरिं भीते हु[?] धणी, सर्वादरि मांडईं व्यवसाय, धन मेलई बहू करी उपाय. २४ खत्र-अखत्र थकी नवि वमई, मनगमतू भोजन नित जिमइ, ते मनि मानेइ तेह जि सही, धर्मध्यानथी वात जि रही. २५ नीसासा डचका दिई घणा, परनिंदानी नही कांई मणा, राग दोस बे महुवडि करिया, क्रोधादिकि मदि छइं परिवरिया. २६ टीटहुंडी ऊंचउ पग करई, आभ पडतां ठाढण [ढाहण?] धरइ, तिम जाणईं अम्हे तारक अर्छ, पात्रपणुं सघलइ अम्ह पर्छ. २७ नवा वेष नवला आचार, भणइं गुणईं विण शौचाचार, ज्ञान विराधइ मूरखपणईं, जाण-शिरोमणि तेहनईं भणइं. २८ लाभ छेहा नवि जाणईं भेउ, उत्सर्ग अपवाद न मानइं बेउ, निश्चय नईं व्यवहार जि किसिउ, स्वामीबोल न बो... ...उ २९ द्रव्य क्षेत्रनई काल जि भाव, तेह ऊपरिं छई खरउ अभाव, मूलोतर गुण जे छईं घणा, ते लोप्या जिनसासन तणा. ३० निन्हवि आगइ बोल्या बोल, आ तो सविहुं माहि निटोल,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
