________________
३६६
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह पाछो वाळे तो श्री संघे गच्छमांडलइ आवइ.'
एवं गुरू संघy वचन प्रमाण करी एकाकी विहार करता अवधूत वेशे बारमे वर्षे मालवदेशे उज्जेणि नगरे परमार श्री विक्रमार्क राज्ये सिप्रातटे श्री महाकालेश्वरने प्रासादे शिवलिंग उपर मस्तक देइ सूता. बीजे दिने प्रातसमये अर्चक शिव पूजवा आव्यो एटले प्रौढ शरीर, लंब भूजा, विशाळ अवयव, नि:स्पृह, अबीह देखी अर्चक कहे, 'तुं उठ उठ, ए शिव भोलो भस्मभोगी[योगी] तेहने दूहवी किश्युं मरण मागे छे ?' एम गाढे स्वरे अर्चक वारवार कहे तेटले मनुष्य एकठा थया. कहे, 'उठो उठो', पण केमे न उठे, त्यारे भरडके विक्रम पोकार्यो. विक्रम कहे, 'ताणी घसरडी प्रासाद बाहिर काढी नांखो.' ते भरडक राजाना अनुचर लेइ मनुष्यना समुदाय मिल्यो उठाडवा लाग्या, पण वज्रतुल्य. शिवनी आशातना जाणी पुन: अर्चक विक्रमने पोकारे. विक्रमे शिवमर्यादा लोपी जाणी वाजणा दीधी. ते वाजणा राणिने प्रहार होय. राणी आनंदे. ते सांभळी विक्रम चित्तमां चिंतवे जे ए महा कोइक सिद्ध पुरूष छे. एह-श्युं पराक्रम नहि. विक्रम
आवी हाथ जोडी नमी कहे, हे तपोनिधि ! मुज अपराध खमी तुम्हे प्रसन्न प्रत्यक्ष जाओ.' ते सांभळी कुमुदचंद्र तत्काळ उठी कह्यु, 'अहो विक्रम, आ नगरे तुम्ह राज्य कया न्याये करो छो. [राज्ये किसी अन्याय वार्ता छइ.' विक्रम कहे, ते अन्याय वार्ता कहो' त्यारे श्री कुमुदचंद्रे, धुर थकी अवंतिसुकुमालनो संबंध संभलाव्यो.
विक्रमने संदेह हुओ. कहे, ते परमेश्वर श्री पास अवंतिनी तुम्हे कीर्ति कहो' तिवारे कुमुदचंद्र श्री पार्श्वनाथ २३मा तीर्थंकरनी स्तुति रूपे श्री कल्याणमंदिरस्तोत्र कह्यो. ११मा काव्ये श्री पार्थ परमेश्वरे पहेलाथी कामराग जीत्यो छे ते स्तवे छे 'यस्मिन् हरप्र.' के शिवलिंगमांथी धुम्रज्वाला प्रगटी. पुनः कुमुदचंद्र १२मा काव्यमा अद्भूत रसे करी श्री पार्श्वदेवनो महिमा वर्णवे छे. 'स्वामिन्नल्पगि.' - कहेतां शिवलिंगनुं तेज हीण थयु. पुन: १३मामां वीररसे करी पार्श्वदेव- धर्मवीरपणुं वर्णवे छे. 'क्रोधस्त्वया' ए कहेतां शिवलिंग स्फोट थयो. पिडीइ विरह हुओ. तेमा तत्काल श्री धरणेंद्र अने श्री पद्मावति सेवित पुन: पार्थजक्ष वेराट्या देवीए युक्त श्री अवंति पासनो बिंब प्रगट थयो. ते देखी विक्रम विस्मय पामी सकळ मनुष्ययुक्त श्री पास प्रणमी बेठो. कुमुदचंद्र कहे, 'हे विक्रम ! किंहा ए हरलिंग अने क्या रागद्वेषविवर्जित ए परमेश्वर !'
यत: पापदावाग्निजलद: सुरेंद्रगणसेवित:,
समस्तदोषरहितो निस्संग कलषापहः. १ अस्य पूजानमस्कारप्रभावभविनां भवे, भवंति संपदो वश्या मुक्तिश्चापि गृहांगुणे. २
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org