________________
१००
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह पशुअ-पुकारथी चालियो, पालियो एक न बोल; काजे ते आपणो रागीयो, त्यागीयो निगुण निटोल. ४० नवभवनेह निवारीउ, नवी रह्यो वली नाह; नवजोवनव[य] कांमनी, यामनी लीधो न लाह. ४१
दुहा भरि भरि जोर निशास मुंके, तिम नयणथी जलधार न सुके; काया कोमल तेज सीझे, निरदयी नाहलो तोही न रीझे. ४२
ढाल आकरी रीत छ आसाढनी, विरहिणी व्यापी छे पीर; थाये घटा घन मेघनी, अति स्यांम वरसे नीर. ४३ कांमकलारस केलवी, केकी करे रे किंगार; चिहुं दिश वादल चालिया, वीजलीयां झबुकार. ४४ अरथी होई रे उतावलो, देखी पर्जन्यधार; कांम व्याप्यो आ कामिनी, शीतल सीत विकार. ४५ समजे रे चतुर सांनमां, माता चिहु दिशि दंभ; दन वशी हुं विलविलु, हाथे नही मुझ अंभ. ४६ कामी रे चित्ते कामनी, रामने सीता जूं सीर; चातकने मनि मेहुलो, पोपटीने मन कीर. ४७ चकोर तणे मन चंद जूं, तिरस्यां भावि हो नीर; तिम विरह धरि इणे रतें, जीव धरे नही धीर. ४८
दुहा मेह अंधारतो नीर ठाढे[छांटे], देखतां विरहणी-हीय फाटे; दिन विजोगनां श्रावणे नीठ आखे, विलविले राजूल श्री जगनाथ पाखे. ४९
ढाल
श्रावणे श्रवणे में शुण्यो, दुखीयां दाझे देह; । सरवडां वरसी मयणना, मयणनो दाखे रे छेह. ५०
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
