________________
इतिहास और परम्परा ] त्रिपिटकों में निगण्ठ व निगण्ठ नातपुत्त : मूल पालि
: ३३ : जटिल सुत्त
एकं समयं भगवा सावत्थियं विहरति पुब्बारामे मिगारमातुपासादे । तेन खो पन समयेन भगवा सायन्हसमयं पटिसल्लाना वुट्ठितो बहिद्वारको के निसिन्नो होति । अथ खो राजा पसेनदि कोसलो येन भगवा तेनुपसङ्कमि ; उपसङ्कमित्वा भगवन्तं अभिवादेत्वा एकमन्तं निसीदि ।
तेन खो पन समयेन सत्त च जटिला सत्त च निगण्ठा सत्त च अचेलका सत्त च एकसाटका सत्तच परिव्वाजका परूल्हकच्छनखलोमा खारिविविधमादाय भगवतो अविदूरे अतिक्कमन्ति । अथ खो राजा पसेनदि कोसलो उट्टायासना एकंसं उत्तरासङ्गं करित्वा दक्खिणाणुमण्डलं पठवियं निहन्त्वा येन ते स च जटिला सत्त च निगण्ठा तेनञ्जलि पणामेत्वा तिक्खतुं नामं सावेसि - "राजाहं, भन्ते, पसेनदि कोसलो. पे राजाहं, भन्ते, पसेददि कोसली" ति ।
अथ खो राजा पसेनदि कोसलो अचिरपक्कन्तेसु तेसु सत्तसु च जटिलेसु सत्तसु च निगण्ठेसु.... .....। येन भगवा तेनुपसङ्कमि ; उपसङ्कमित्वा० एतदवोच -- "ये ते, भन्ते, लोके अरहतो वा अरहत्तमग्गं वा समापन्ना एते ते अञ्ञतरा" ति ।
दुज्जानं खोएतं महाराज, तथा गिहिना काम भोगिना पुत्तसम्बाधसयनं अज्झावसन्तेन कासिकचन्दनं पच्चनुभोन्तेन मालागन्धविलेपनं धारयन्तेन जातरूपरजतं सादियन्तेन – इमे अरहन्तो, इमे वा अरहत्तमग्गं समापन्ना' ति ।
"संवासेन खो, महाराज, सीलं वेदितब्बं । तं च खो दीघेन अद्धना, न इत्तरं ; मनसिकता, नो अमनसिकरोता; पञ्ञवता, नो दुप्पञ्जेन । संवोहारेन खो, ०। आपदासु खो, ० साकच्छाय खो, ०
01
"अच्छरियं, भन्ते, अब्भुतं भन्ते ! यावसुभासितमिदं भन्ते, भगवता - 'दुज्जानं
खो एवं,
O...
"एते, भन्ते, मम पुरिसा चरा ओचरका जनपदं ओचरित्वा आगच्छन्ति । तेहि पठमं ओचिण्णं अहं पच्छा ओसापयिस्मामि । इदानि ते, भन्ते, तं रजोजल्लं पवाहेत्वा सुहाता सुविलित्ता कप्पित केसमस्सू ओदातवत्था पञ्चहि कामगुणेहि समप्पिता समङ्कीभूता पुरिचारेस्सन्ती” ति ।
अथ खो भगवा एतमत्थं विदित्वा तायं बेलायं इमा गाथायो अभासि
Jain Education International 2010_05
“न न
aण्णरूपेन नरो
विस्ससे
५३५
सुसञ्जतान असञ्जता
हि लोकमिमं
सुजानो, इत्तरदरसनेन ।
वियञ्जनेन, चरन्ति ॥
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org