________________
.. तिमयपत्त स्तोत्र
374
ॐ रोहिणि पन्नत्ति वज्जसिंखला तय वज्जअंकुसिआ। चक्केसरि नरदत्ता कालि महाकालि तह गोरी ॥८॥ गंधारि महजाला माणवि वइरुट्ट तह य अच्छुत्ता । माणसि महमाणसिआ विज्जादेवीओ रक्खंतु ॥९॥ पंचदसकम्मभूमिसु उत्पन्नं सत्तरं जिणाण सयं । विविहरयणाइवन्नो-वसोहि हरउ दुरिआई ॥१०॥ घउतीस अइसयजुआ अट्ठमहापाडिहेरकयसोहा । तित्थयरा गयमोहा झाएअव्वा पयत्तेणं ॥११॥ ॐ वरकणयसंखविद्दुम-मरगयघणसन्निहं विगयमोहं । सत्तरिसयं जिणाणं सव्वामरपूइ वंदे ॥१२॥ स्वाहा अट्ठेव य अट्ठसयं अट्ठसहस्सं च अट्ठकोडीओ। रक्खंतु मे सरीरं देवासुरपणमिआ सिद्धा ॥१३॥ ॐ भवणवइवाणवंतर-जोइसवासी विमाणवासी अ । जे के वि दुहृदेवा ते सव्वे उवसमंतु ममं ॥१५॥ स्वाहा चंदणकप्तरेणं फलए लिहिऊण खालि पीअं । एगंतराइगहभूअ-साइणिमुग्गं पणासेई ॥१५॥ इअ सत्तरिसयजंतं सम्मं मंत दुवारि पडिलिहि। दुरिआरिविजयवंतं निभंतं निच्चमच्चेह ॥१६॥
इति सप्ततिशतं यंत्रस्तोत्रं समाप्तं ॥ भावार्थ:
ત્રણ જગતના સ્વામીપણાને પ્રકાશ કરનાર અષ્ટ મહાપ્રાતિહાર્ય વડે કરીને સુશોભિત, સમયક્ષેત્રમાં એટલે અઢીદ્વીપમાં રહેલા જિનેશ્વરેના સમૂહને હું સ્મરું-સ્મરણ કરૂં છું ૧
બીજી ગાથા બરાબર સ્પષ્ટ નહિ હેવાથી તેને અર્થ અહીં આપ્યો નથી.
