________________
सूरिविरचितम् ]
श्रीपार्श्वनाथस्तोत्रम् ।
१२३
विश्वाधारामतरलतस्तास्तारामुदास__ मीश ! स्त्रीयां क्षिप मयि दृशं देव ! ते सेक्कोऽस्मि । ॐ कुर्वाणे भवति भवति स्वार्थसिद्धिः समस्ता
तन्मां स्वाहासनपतिनतोपेक्षितुं ते न युक्तम् ॥ ११ ॥ किं कल्पद्रुः किममरगवी कामकुम्भोऽपि किं वा ____ दत्ते चिन्तामणिरपि च किं किं च धन्वन्तरि ? ।
अवचूरिः । हे ईश ! मयि विषये स्वीयां दृशं क्षिप । किविशिष्ठां दृशम् ? विश्वाधाराम् । पुनः कीदृशीम् ?, अतरलतरत्तारताराम् । पुनः किम्भूतां दृशम् ? उदाराम् । हे देव ! अहं ते-सव सेवकोऽस्मि । भवति-त्वयि ॐ कुर्वाणे सति समस्ता स्वार्थसिद्धिर्भवति । हे स्वाहासनपतिनत !-हे देवेवस्तुत ! ततू-तस्मात् कारणात् ते-तव मां उपेक्षितुं युक्तं न ॥ ११ ॥
कल्पद्रु:-कल्पवृक्षः किं दत्ते ? अमरगवी किं दत्ते ?, वा-अथवा कामकुम्भोऽपि किं दत्ते ?, च- अन्यत् चिन्तामणिरपि किं इत्ते ?, धन्वन्तरिर्वा किं दत्ते ?, हे श्रीवामेय ! त्वयि प्रसन्ने सति अवश्यं निरन्तर
भाषार्थ- श ! मार विष २वीय-मापणी ४०-६ष्ट क्षि५-मापि, વિશ્વહઈ આધારભૂત છઈ. અતરલ-નિશ્ચલ તરત-તરતી તારા–મનેશ, તારા-કીકી કનીનિકા થઈ. ઉદાર–ઉત્કૃષ્ટ છઈ. હે દેવ ! હું તાહરૂં સેવક છું. તઈ એકરતઈ–સ્વીકાર કરતાં હતઈ સમસ્ત–સઘલી સ્વ–આપણું અર્થની સિદ્ધિ (ઈ. હે સ્વાહાસન–દેવ તેહનું પતિ ઈન્દ્ર તેણુઈ નત-સ્તુત ! તેહ કારણ તું-તુહ હુઈ–મઇ ઉખવા યુક્ત નહી ૧૧ |
કલ્પવૃક્ષ કિસિક દિઈ?, અમરગવી-કામધેનુ કિસિë દિઈ, વા-અથવા કામકુંભ-પૂણકલશ કિસિf દિઇ ?, ચ–અન્યત્ ચિંતામણિ કિંસિક દિઈ ૧, વા
