________________
( २७८ ) जैनस्तोत्रसन्दोहे [श्रीधर्मघोषजेणुग्गतवं तत्तं अवराहं दट्ठ निययरूवस्स ।
तुंगियगिरिवरसिहरे सो राममहामुणी जयउ ॥ १४ ॥ रामो तवप्पभावा सुपत्तदाणाउ झत्ति रहकारी।
अणुमोअणाइ हरिणो संपत्ता बंभलोगम्मि ॥१५॥ इक्खागरायवसहो पडिबुद्धो नाम कोसलासामी ।
तह नेया अंगाए चंदच्छाए निरुवमाए ॥ १६॥
___ अवचूरिः। स राममहामुनिर्जयतु, येन रामऋषिणा तुङ्गिकगिरिवर शिखरे उग्रं तपस्तप्तम् । किं कृत्वा ? निजरूपस्य अपराधं दृष्ट्वा ॥ १५ ॥
रामः तपःप्रभावात्, स्थकार:-सूत्रधारः झटिति-शीघ्रं सुपात्रदानात् । मृगो-हरिणः अनुमोदनायाः त्रयोऽपि ब्रह्मदेवलोकं प्राप्ताः ॥ १५ ॥
इक्ष्वाकुराजसु वृषभः- श्रेष्ठः कौशालायाः-अयोध्यायाः स्वामी. प्रतिबुद्धनामा, तथा अङ्गाया नगर्याः स्वामी चन्द्रच्छायः कथम्भूताया अङ्गायाः १ निरुपमायाः ॥ १६ ॥
अथ. તે રામનવીશ્વર જીવત વર્તલ, જિણઈ રામિ પીરિઇ તંગિયા પર્વતનઈ શિખરી ઉગ્ર તપ તપિઉ. કિસિઉં કરી નઈ? નિજ-આપણું રૂપ 'તણુઉ અપરાધ દેખીનઈ ૧૪
- રામ તપના પ્રભાવત૬, રથકાર-સૂત્રકાર કટિતી-શીધ્ર સુપાત્રદાનતા પ્રભાવતઉં, મુગલ અનુદના ત–ભાવના ત૬, એ વિહુઈ પાંચમ બ્રહ્મદેવલોક પામ્યા. આપા
ઈક્ષાકુવંશીય રાય માંહિ વૃષભ-શ્રેષ્ઠ કેશલા તણુઉ સ્વામી પ્રતિબુદ્ધ ઈસિઈ નામિઈ રાજા (૧) તથા–તિમ અંગાનગરી તણુઉ નેતા–સ્વામી ચંદ્રછાય રાજા (૨) કીસી છઈ અંગાનગરી ? નિરૂપઈ છઈ-અનેપમ છ6 ૧૬
