________________
(४) श्रीदशवैकालिकनियुक्तिः ]
। ३५७
॥ ८ ॥ अथाष्टमाध्ययननियुक्तिः ॥
जो पुवि उद्दिट्ठो मायारो सो ग्रहोणमहरित्तो । दुविहो प्र होइ पणिही दम्वे भावे अ नायव्यो ।। २६३ ।। दवे निहाणमाई मायपउत्ताणि चेव दव्वाणि । 5 भाविदिअनोइंदिन दुविहो उ पसत्थ अपसत्थो ।। ६४ ।।
सद्देसु अ रूवेसु अ गंधेसु रसेमु तह य फासेसु । नवि रज्जइ न वि दुस्सइ एसा खलु इंदिअप्पणिही ।। ९५ ।। सोइंदिअरस्सीहि उ मुक्काहिं सद्दमुच्छिओ जीवो।
प्राइअइ अणाउत्तो सद्दगुणसमुट्ठिए दोसे ।। ९६ ।। 10 जह एसो सद्देसु एसेव कमो उ सेसएहि पि ।
चहिपि इंदिरहि रूवे गंधे रसे फासे ॥ ९७ ।। जस्स खलु दुप्पणिहिमाणि इंदिआइं तवं चरंतस्स । सो होरइ असहीणेहि सारही वा तुरंगेहिं ।। ८ ।।
कोहं माणं मायं लोहं च महब्भयाणि चत्तारि । 15 जो रुमइ सुद्धप्पा एसो नोइंदिअप्पणिही ।। ९९ ।।
जस्सवि अ दुप्पणिहिआ होंति कसाया तवं चरंतस्स । सो बालतवस्सीविव गयण्हाणपरिस्समं. कुणइ ।। ३०० ।। सामन्नमणुचरंतस्स कसाया जस्स उक्कडा होति ।
मन्नामि उच्छुफुल्लं व निष्फलं तस्स सामन्नं ।। ३०१ ।। 20 एसो दुविहो पणिही सुद्धो जइ दोसु तस्स तेसि च ।
एत्तो पसत्थमपसत्थ लक्खणमझत्थनिष्फन्नं ।। ३०२ ।।
Jain Education International 2010_04 For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
