Page Text
________________
२७६
मणोरमा - कहा
न वसे ( ? ) तो मह समीवे न समागतव्वं ति भणिऊण विसज्जिओ जिणगुत्तो । पत्तो निय-घरं । परिहरिओ रायसमीवे समागमो । जाओ सविसेसाणुट्ठाणनिरओ |
अम्मि दिने कयसंझावस्सगो, बंदिऊण चेइए, गुणिऊण अट्ठ नमोक्कारो, खामिऊण सयलसत्तगणं, गहिऊण सागारमणसणं, सुत्तो जिणगुत्तो । एत्यंतरे समागओ सो पुव्वपरिचिओ वाणमंतरो । भणिओ तेण - " सुत्तो जागरसि वा ?" तेण भणिय - " सुत्त - जागरओ चिट्ठामि ।" वंतरेण भणियं - विरुद्धमेयं दुगं कहमेगकाले संभवइ ?" जिणगुत्तेण भणियं -“सुणसु, जहा संभवइ मुणिय- जिणवयणसारो वि सव्वसंग परिच्चायं काऊण न पव्वयामि तेण सुतो । गहियं देसविरई परिपामि तेण जागरमाणो ।” वंतरेण भणियं - " अहो ! ते विवेओ, अहो ! ते मुणिओ जिणधम्मो, अहो ! ते सुसावगत्तणं "ति भणिऊण निवडिओ चलणेसु । पुच्छिओ जिणगुत्तेण - " को तुमं ? किं निमित्तं वा समागओ ?" तेण भणियं - "सो चेव हं उज्जाणघरसामिओ वंतरी जो तए पडिबोहिओ, तुह दंसणत्थं नंदीसराओ चेइए वंदिऊण डिनियो । दिट्ठो य तुमं । अमोहं देवदंसणं । गिण्हाहि एवं महालक्खणवंतं सिद्धिकंति-ससिरीयं दक्खिणावत्तं सयलसंपयामूलं सुभद्दं नाम संख - रयणं । एयस्स पभावेण किलेसं विणा जहा समीहियधणागमो भविस्सइ । तस्स निच्छ्यं नाऊण गहिओ जिणगुत्तेण । संपूइऊण विसज्जिओ वंतरो । गओ सट्टाणं जिणगुत्तो वि । जिणसाहुगुणुक्कित्तणं कुणमाणो ताव ठिओ जावुग्गओ अरुणो । कयकाइया जोगो, पक्खालिय-करचरणो नियंसिऊण धोयपोत्ति, पविट्ठो भवणभंतरे । काऊ मुहको निम्मलियाओ जिणपडिमाओ । पूइऊण पहाण - पुप्फेहि । समुद्धुओ पवरओ पवरधूओ । वरथुइ-मुहलं कयं चेइय-वंदणं । मुक्को जिणचलणपुरओ सुभद्द-संखो | तप्पभावेण पसरइ घरे संपया । जिणगुत्तो वि दसलक्खा - हिएण समुद्धरेद्द सडियाणि जिणाययणाणि । कारवेइ जिणिद-चंदाणं बिंबाणि । अभयप्पयाण - महादाण - पुरस्सरं दसदिवसब्भंतरओ पर पडिमाओ । वियरइ पूयानिमित्तं दविणजायं । करेइ संघोवयारनिमित्तं साहारणं सावतेयं । पडिलाइ नायागय- फासुएसणिज्जेहि असण- पाण -खाइम साइमेहिं समण संघ । समुद्धरेइ विहलियं साहम्मियजणं । करेइ आगमन्नूण सविसेसं बहुमाणं । पूरेइ बंधुयणमणोरहे । देह दीणाणाहाण अणुकंपादाणं । विणा वि ववसाएण दाणं दितं दठ्ठे जिणगुत्तं उच्छलिओ नरे पवाओ - किमेयस्स वेयालो सिद्धो, निहाणं वा एएण लद्धं, जेणेवं विलसइ ।
अण्णा नित्तुलामलअपमाणा मोसाहलाणि रयणाणि य अणग्घयाणि गहाय समागया देसंतराओ वाणियगा । दंसियाणि राइणो । कयं मोल्लं । महमहग्घाणि काऊण न गहियाणि राइणो, न वा अण्णेण केणावि । तओ समागया जिणगुत्तमंदिरं वणिगा । दंसियाणि मोत्ताहल - रयणाणि । जं मग्गियं वणिएहि तं दाऊण गहियाणि सव्वाणि । "अहो ! विसालचित्तया, अहो ! उदारत्तणं," जंपिऊण गया वणिणो । जिणगुत्तेण वि काराविओ मुत्ताहलेहि हारो | घडाविओ सोहणसुवणेण मउडो खचिओ पहाणारयणेहि । पसत्थवासरे दो वि गहाय गओ जिणमंदिरे । महामहूसवेण निवेसिओ जिणिदुत्तमं मउडो, नियसरीरे य सुहसंदोहो । आविद्धो भुवणनाहकंधराए सो हारो अप्पाणं नियसिद्धि सोक्ख-पन्भारो । एवं च हरिसियमाणसो कयत्थमत्ताणयं मण्णंतो पत्तो नियमंदिरं । निसुओ एस वइयरो राइणो पट्टमहादेवीए सिरिदेवीए । रुट्टा राइणा अणुणिज्जमाणी वि न कोवं मुयइ । भणइ य - " रायाणं नाम-गोत्तेण तुमं राया, न परमत्थओ । नरिदत्तणं जिणगुत्तस्स, जओ महग्घाणि काऊण परिहरियाणि तए रयणमोत्ताहलाणि, तेण पुण सव्वाणि गहियाणि ।" तव्वयणसवण-संजाय - कोवानलेण तक्खणं चेव सद्दाविओ जिणगुत्तो नरिंदेण । पढमं ताव पणयं पदंसयंतेण मग्गिओ मोत्ताहलरयणाणि । तेण भणियं - "धम्मट्ठाणे मए विणोइयाणि ।” राइणा भणियं - " अण्णेणत्थेण धम्मं करे । ताणि मह दिज्जंतु । जिणगुत्तेण भणियं - "दिण्णाणि चेव ताणि किं कीरउ संपयं ?" राइणा भणियं - " कत्थ दिण्णाणि ?" तेण भणियं - " मोत्तिएहिं जिणपडिमाए हारो कओ । रयणाणि पुण जिणपडिमा [ए] चेव मउडे निवेसियाणि ।" राइणा भणियं - " अच्छंतु ताव एयाणि । केवलं सावओ तुमं । सच्चं कत्तो ते निव्ववसायस्स महालओ धणागमो ?" कहिओ तेण जहट्ठिओ संखेव वइयरो । राइणा भणियं - "संखं चेव मे वियरसु ।” जिणगुत्तेण भणियं - "वियरामि ।" पेसिया जिणगुत्तेण सह नियपुरिसा राइणा । समप्पिओ ताण संखो । तेहि वि राइणो । तेण वि नियरयण-भंडारियस्स । तेण पक्खित्तो रयण-मज्झे । तओ मुद्दावियं अइलोभओ राइणा जिणगुत्तमंदिरं । ठिओ जिणगुत्तो जिणपडिमा पुरओ
Jain Education International 2010_04
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 002596 |
| Book Title | Manorama Kaha |
| Original Sutra Author | Vardhmansuri |
| Author | Rupendrakumar Pagariya |
| Publisher | L D Indology Ahmedabad |
| Publication Year | 1983 |
| Total Pages | 402 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & Literature |
| File Size | 11 MB |