Page Text
________________
२५२
मणोरमा-कहा
एसा परम-मूढया ! किं व हरिणीवहं घोरं आउट्टीए निरत्ययं पुणो पसुवहं घोरं कुणतो किण्ण लज्जसि? भद्द ! चितेहि तं चेव सुद्धबुद्धीए। अप्पणा रत्तालित्तं कहं वत्थं रुहिरेण व सुज्झइ ?" तओ चितियमणेण-"अहो! हरिणिवहं पि एसो वियाणइ । [हवा नाणनयणा चेव तवस्सिणो भवंति । पेच्छंति तीयाणागयवट्टमाणे बज्झे अभंतरे य सव्वभावे। ता एवं चेव पुच्छामि पायच्छित्तं ।” एवं भाविऊण भणिओ साहू-"भयवं! तहा करेह जहा तुम्हाणुभावेण देमि जलंजलि दुग्गइ -दुहाण ।" मुणिणा भणियं-"भद्द ! सुद्धिनिमित्तं पसुवहं कुणमाणेण बद्धं तए पढम-नरए उक्कोसठिइ नेरइयत्ताए आऊयं । जइ पाणिवहं पुणो पुणो पाणिवहेण पोसेसि तो दीह-दोग्गइ-दुहाण-भायणं भवसि । अह पत्तो चेव दयासार-जिण-धम्म-परायणो नियाउयं परिपालेसि तो नरगाओ उवट्टो, सुकुले जम्म पाविऊण, भुत्तभोगो, काऊण पवज्जं, निव्वाणं गमिस्ससि । एयं दिटुंत-पुरस्सरं भणिओ धणेण उवरोहिओ-"जइ बंभणवयणेण सुद्धी हवइ तो तस्स किं न जाया?" एवं विवयमाणं धणं दळूण भणिओ राइणा आरक्खिओ-"अरे! एवं चेव दुटुवणियं भयवईए पुरओ पाडेहि।" 'जमाइसइ सामी' भणिऊण चालिओ तेण धणो । पाविओ देवयाभवणं । विलित्तो रत्तचंदणेण पक्खित्ता गले रत्तकणवीर-माला। कड्ढिओ कोसाओ करवालो। दंडवासिएण भणिओ धणो-"अरे! सुदिळं करेसु जीवलोयं । सुमरेसु इट्ट-देवयं ।" धणो वि काऊण परियंकबंध, नियमाणसे समारोविय पंच परमेट्रिणो, ठिओ मरणसज्जो।
एत्यंतरे गुणाणरागीए पवयण-देवयाए अहिट्ठियं धण-सरीरयं । कओ कंधराए पहारो आरक्खिएण । जाओ अद्धतेरससरो नित्तलामलमोत्ताहल-हारो। पुणो वि पहरंतो थंभिओ देवयाए । कहियं पुरिसेहिं गंतूण राइणो। विम्हियमाणसो समागओ राया। खामिओ धणो। तज्जिओ रायाए । भयभीएण] भणियं राइणा-"भयवइ! भणसु जं मए कायव्वं ।" देवयाए भणियं-“एस धणो सम्मं दृढव्वो" दाऊण सुवण्णस्स तिण्णि कोडीओ भणिओ धणो देवयाए-“भणसु वच्छ ! जं अण्णं पि ते पियं करेमि। तदा ह तह जहा-गहिय-वयपरिपालणेण ।" भणियं धणेण-"भयवइ! तहा करेस जहा उवसमइ एसा निरवराह-महिस-मारी ।" भणिया खेत्त-देवया पवयण-देवयाए-“बकुलपूयलियाहिं संतोसो कायब्वो ।" तहेव पडिवण्णं तीए । पत्तावयरेण भणिओ राया खेत्तदेवयाए-“निवारेसु महिस-मारि ।" राइणा भणियं-'एवं कीरइ।" पूयापुरस्सरं हत्थिखंध मारोविऊण पवेसिओ नयरं धणो । पत्ता सव्वम्मि जणे पसंसा । कओ उक्करो । धम्म-साहणपरायणस्स अखंडि[य]यमनियमपरिपालण-परायणस्स वच्चइ कालो धणस्स । कज्जकरणसमत्थपुत्तदसणेण जाया अणसण-करणवासणा । सुहि-सयणनिय[य]ण-निय-परिवारसम्मएण तहेव संपाडिया । आलोइय-पडिक्कतो उच्चारियाणु व्वओ खामिय[सय] लसत्तो सुविसुद्धाणसण-परिपालण-परायणो पंचपरमेट्टि-पयकमलतलं भयमाणो परिपालिऊणसमाहिमरणेण समुप्पण्णो अच्चुए सयलसुरसामिओ। तओ चुओ कलिंगाहिवसुओ होऊण काऊण जिणमए पव्वज्जं सिज्झिस्सइ । धणदेवेण गहिय-वय-विराहणेण दुह-परंपरा पत्ता । धणो पुण जहा गहि[अ]-वय-परिपालणेण उभयभवेसु वि कल्लाण-परंपरा भायणं जाओ। अवराहवज्जियाणं तसाण संकप्पओ वह-निवित्तिं । सुविसुद्धं पालितो परम-पयं तं पि पावेइ ॥६६।। कह कह वि कुणइ पावो नियमं भंजइ सुहेण गुरुकम्मो । नय-भंग-जणियगुरु-दुक्खिओ भमइ संसारे ॥६७।। ___ संपयं थूलमुसावायविरइखंडणाराहणादोसगुणपरं बीयाणुब्वय-फलं भण्णइ
अत्थि इहेव जंबुदीवे एरवयालंकारभूयं बहुविह-देसागण-वणियकुलं सव्वओ सुपइट्ठभंलिहपायार-परिवेढियं । कि चण्णं । गयगामिणि[कामिणी]कुल-कलियमणहरुद्देसं । उद्देस-पइट्ठियविविह-काणणुज्जाणसोहिल्ल । ।६८।। सोहिल्लमहासालं-दिसि[दिसि]दीसंतकुट्टिमुप्पीलं । उप्पीलागयसामंतसत्थसं[रु]द्धविवणिपहं ॥६९।। विवणिपइट्ठियमणिकंतिनिवहसंभग्ग-दिवस-निसिभेयं । निसि[भेय]समय[प]सरियमंगल-संगीय-रवमुहरं । रव-मुहल-पंजरट्ठिय-कणइल्ल-पढिज्जमाणगुणनिवह। । गुणनिवहरयणमंडिय-सुसाहुजण-वड्ढोयाणंदं ।।७१।।
Jain Education International 2010_04
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 002596 |
| Book Title | Manorama Kaha |
| Original Sutra Author | Vardhmansuri |
| Author | Rupendrakumar Pagariya |
| Publisher | L D Indology Ahmedabad |
| Publication Year | 1983 |
| Total Pages | 402 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & Literature |
| File Size | 11 MB |