________________
भगवतीचूर्णिः पर्यायस्य स्पष्टतरभिधायिनि शरीरेन्द्रियाणि शरीरेन्द्रिययोगेषु तेयानीकायानीय संक्रान्तिवद् रसादिपरिणामजगत्कायस्वभावो संवेगवैराग्यार्थं । संवेगादिपदानां फलं मोक्षः पुष्पं शुभ-नृ-सुरेषु ॥१७॥३॥
प्राणातिपातेन क्रिया क्रियते । सा च जीवप्रदेशैः स्पृष्टा । यद्यपि क्रिया परिस्पन्दो तथापि तदविरतिं प्रत्ययसम्पादिताः पुद्गलाः सर्वथा जीवप्रदेशैः संस्पृशन्ते स्पर्शो दिग्भिः पूर्ववत् । एवं समयो कालो देसो खेत्तभागो पदेसो खेत्तस्सेगमणुत्तरो णिच्छयस्स अप्पणा ववहारस्स णिमित्तमवि सुहा वि इच्छिज्जति । एवं चेव णवमवि ॥४॥छ।।
ईसाणसभा सुधम्मसक्कसभा तुल्ला ? उत्तरतो मेरुमुड्डा भणितव्वा ॥५॥छ।।
रयणप्पभातो सोधम्मोववातो पुढविक्काइयस्स पुच्छा । संपाउणाणं पुद्गलग्रहणं पुद्गलप्राप्तिः । (ग्रन्थाग्रं ५०००) यो यत्रोपपद्यते उपपातः तत्र गमनं जन्मनि पुब्बिं संपाउणित्ता अलियगती जीवदेसाणि छुहितुं सरीरत्ताए पोग्गले गहेतुं ततो इतरं सव्वहा सरीरं मुयति । सव्वजीवपदेसेऽहिय आहारेति एस सण्हो भिण्णो कालो ॥६॥
जो पुण सउणी, खेत्तय दिटुंतेण गच्छति सो गंतुमाहारेति । सेस समुग्घाया पासंगिका । एवं जावीसीपब्भाराए दोच्चादीयातो एक्केक्का उवरिहुत्ता तम्हा सोहम्मातो रयणप्पभमादिकातुं जाव सप्तमा । तधा ईसाणादिणो ईसीपब्भारासत्तमपुढवि अंता । एवं आउ, तेउ, वाउ, वणस्सतिणो सुहुमबादरादि सामण्णो । वाउए चत्तारि समुग्घातं । सेसं कंठं ॥ सत्तरसमं सतं सम्मत्तं ॥ ।
जो जेण पत्तपुव्वं भावो सो तेण अपढमो होति । जो जं अपत्तपुव्वो भावंसो तेण पढमो उ ॥१॥
जो जं पाविति ति पुणो भावं, सो तेण अचरिमो होति । अच्वंतवियोगो जस्स जेण सो तेण चरिमो तु ॥२॥
ओहिंतो जीवपदे । जीवेणं भंते ? ति । जीवो तिसु वि कालेसु जीवभावं ण मुंचति । ण अजीवो होत्तूणं जीवो होति । ण वा जीवो अजीवो होति । जहा मट्टियापिंडो होत्तूणं घटो होति, घटो कवाले भवति ण तहा जीवो । णो पढमे अभूते भूते चेव भूते अपढमे णेरइया वि अणेगसो आसि, एत्थ विच्छेदेण अपढमो मीसं चतुवीसा दंडएण णेजा जाव वेमाणिया, सिद्धो अहोतूणं भवति तेण अपत्ततब्भावो पढमो।
___Jain Education International 2010_04
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
