________________
हितोपदेशः । गाथा-४४५ - व्रतस्य सुदृढपरिपालने चेटकनरेन्द्रकथानकम् ।।
४१७
अहनिम्महिएवरुणेसविसेसंपोरिसंपयडिराणं ।चेडयचंपेसबलाणजायमाओहणंघोरं ।।१०१॥कहंविय - पवडंतगयं विहडंतहयं पसरंतसरं निवडंतनरं । पुलयंतभडं निवडतधडं विदलंतरहं अवहंतपहं ।।१०२।।
अवि य - हिसंतआसघट्टयं पढंतभूरिभट्टयं, दुक्कंतमत्तवारणं भडाण तुट्ठिकारणं । रसंततारतूरयं जोइजमाणसूरयं, समुल्लसंतजोहयं घडंतसंदणोहयं ।।१०३।। ढलंतचारुचामरं पडतछत्तडामरं, वजंतजुद्धढक्कयं अनुनमुक्कहक्कयं । फुरंततिक्खखग्गयं बलाण ताण लग्गयं, पयंडकोवकारणं परुप्परं महारणं ।।१०४।। चेडयबलेण तत्तो कवलितं नियं बलं दटुं । कोलु ब्व विगाहेउं सागरवूहं समग्गं पि ।।१०५ ।। संपत्तो चंपेसो वेसालीनाहसनिहाणम्मि । तेणावि दिब्बबाणो पुव्वपओगेण पम्मुक्तो ।।१०६।। सक्केण वज्रकवओ विउविओ कोणियस्स अह पुरओ । कालायससत्राहो चमरेण वि पिट्ठओ विहिओ ।।१०७।। अह कुलिसकक्कसो वि हु खलिओ विसिहो स तम्मि कवयम्मि । चेडगबलेण तइया मुणिओ पुत्रक्खओ पहुणो ।।१०८।। मुंचइ न सञ्चसंधो बीयं बाणं स तम्मि चेव दिणे । ओहट्टि ठियाई बलाई तो दो वि रयणीए ।।१०९।। बीयदिणे वि हु जाओ मोहसरो चेडओ महीनाहो । एवं जायइ तेसिं दिणे दिणे जुद्धमइघोरं ।।११०।। दोसु वि बलेसु तइया असीइलक्खाहिया सुहडकोडी । जा किर रणे विवन्ना सा तिरिनरएसु उववन्ना ।।१११।। गणरायबलेसु तओ पलायमाणेसु चेडगो राया । वेसालीइ पविट्ठो रुद्धा सा कूणिएण तओ ।।११२।। सेयणयगयारूढा हल्लविहल्ला निसासु सत्तुबलं । आलोडिऊण सयलं कुसलेण पुरीइ पविसंति ।।११३।। धरणे व मारणे वा न खमा ते तस्स हत्थिमल्लस्स । दीसइ खणं न दीसइ जं सो मायामयंगु व्व ।।११४ ।। बाढमुवताविएणं सचिवा चंपाहिवेणुवालद्धा । अइगंभीरं खायं कारिति गयागमणमग्गे ।।११५ ।। खाइरअंगारेहिं पूरित्ता तं च उवरि छायंति । अह निसि हल्लविहल्ला सेयणयगया गया तत्थ ।।११६ ।। मुणिऊण विभंगेणंखायं अवगणियअंकुसो हत्थी ।नचलइ पयं पिजा ता कुमरेहितच्छि[जि]ओ एवं ।।११७।। अंगीकओ वि एसो नियबंधू विहु अबंधवो विहिओ । तह अन चेडगो वि हु वसणसमुदंमि पक्खित्तो ।।११८।। रे पसुय ! तुज्झ कज्जे संपइ संगामकायरो होउं । अवगणसि अम्ह कजं अणज ! अवगणियमजाय ! ।।११९।। अविउत्तसामिभत्ती साणो वि हु सुंदरो तुमाहितो । अरिसंकडंमि एवं पडिकूलो कीव ! न उण तुमं ।।१२०।। निब्भच्छिओ वि एवं अञ्चतं सामिभत्तिजुत्तो सो । ओयारिऊण कुमरे बला वि नियपिट्ठभागाओ ।।१२१।। पडिओ झंपं दाउं खायंमि स तंमि जममुहसमाणे । मरिऊण य उववनो नेरइओ पढमपुढवीए ।।१२२।। दटुं तं तह कुमरा अइदुस्सहसोगपावगपलित्ता । इय सोइउं पवत्ता सेयणयगइंदमुद्दिसिउं ।।१२३।।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org