________________
३०७
जयन्तीप्रकरणवृत्तिः । गाथा ४।५।६
सचिवो सुबन्धुनामा दव्वजई कम्मनिज्जरारहिओ । अहिओ जो चाणक्के दुक्खी जीवइ चिरं कालं ॥८९||
पैशुन्यकथानकं समाप्तम् ॥
15
FB परपरिवादो पि महापापस्थानमिति प्रतिपादयन्ति प्राज्ञाः, यतः शरदिन्दुकुन्दसुन्दरेषु परगुणेषु द्वेषविदग्धतया, स्वस्य च दुर्विदग्धतया, मात्सर्योत्सर्पिसप्तार्चिदग्धतया, 5 सन्मार्गसञ्चरणमुग्घतयाऽयं प्रवर्तमानः सरित्पूरे प्रवाह इव भिन्दानः क्षमां, दधानो रजःपटलकलुषतां, प्रतिपदं प्रसरन्नुक्कलिकाभिः समूलमुन्मूलयन् स्थैर्यगाम्भीर्यादिगुणग्रामक्षमारुहान्, निवारयन् तीर्थावतारं, प्रकटयन् द्विजानामप्यनभिगमनीयतां, नीचनीचस्थानानुसारितया पातयत्यणोरपारे संसारे पारावारे प्राणिनः, ततः ते भ्राम्यन्ते विविधावतैर्ग्रस्यन्ते कुग्राहैरितः ततः समाकृष्यन्ते जलजन्तूभिः, दह्यन्ते महोपताप- 10 वडवानलेन न लभन्ते पारं, सुचिरमनुभवन्ति दुःखसम्भारं, इहापि जन्मनि परेषामसघोषवादतः क्षारसमुद्रोद्गारतः प्रवर्तते सरस्वतीषु वैरस्यं, जायते नीचैः गोत्रानुषङ्गतः पापपङ्कपरिणतिः, सुभद्राश्वरसुरश्वश्रूप्रमुखवर्गस्येव सम्पद्यतेऽनभिगमनीयता ।
तथाहि8 चंपानामेण पुरी आसि पुरा तत्थ सावओ हुत्था ।
जिणदत्तो जिणवयणेसु निच्चलो मेरुगिरिगरुओ ॥१॥ तस्स सुयासि सुभद्दा पुव्वज्जियपुन्नपगरिसवसेण । अइरूवसम्पयाए अवि दिति मोहममराणं ॥२॥ नवज्जोव्वणे हि रूढा जीवाइवियारणे असंमूढा । निम्मलसम्मदंसणमणिभूसियसीललंकारा ॥३॥ जिणरायपायपूयापरायणा समयसारमणवरयं ।
आसाइय गुरुमूले कमले भमरि व्व मयरंदं ॥४॥ दिट्ठा सहीहि सहिया वच्चन्ति जिणहरम्मि अन्नदिणे । तच्चनियभत्तेणं वणिएणं बुद्धदासेणं ॥५॥ चिन्तियमणेण एसा मणहरसोहग्गरूवलावन्ना । कन्ना घरिणिसदं लहिही जस्सेह स कयत्थो ॥६॥
25
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org