________________
२००
10
जयन्तीप्रकरणवृत्तिः । गाथा ४।५।६ घणकालुस्सेणऽहं छन्ने मुहचन्दमंडले कंती । सयणाण चउराणं लोयणसुहया कहं ? होज्जा ॥४३।। गोत्तब्भासे दुच्चरियसुमरणनिविडोपलोहपडिहाए । पसरंती य खलिस्सइ सरस्सई अणुदिणं अम्ह ॥४४॥ पुत्ता वि इमे अम्हाण सुमुहं न हि मुहं धरिस्सन्ति । अकहियं छइल्ला तो दुच्चरियं मुणिस्सन्ति ॥४५॥ आगच्छह वच्छा इह आसह इच्चाइ वयणविन्नासं । नासिस्सइ ण्हाणं असमायारो सरिज्जन्तो ॥४६॥ अणुसमयं चिय दुन्हं हवन्ति एयाण एवमुक्कलिया । अणुहूयआवयाणं किल सायरपाडिसिद्धीए ॥४७|| उन्नयगोत्तभवाण वि नीयगईणं नईण व न अम्ह । अन्नगइ त्ति ताउ तओ निमज्जन्ति जलहिम्मि ॥४८।। अम्हाणं न हि जुत्तं नियघरगमणं ससलहिययाणं । इय चिन्तिऊण ताणं पुत्ता दीवन्तरं पत्ता ॥४९॥ जो पुण जिणदत्तसुओ सुइगुणसंपत्तदिणयरपयावो । जणणीसहिओ सिग्धं निव्विग्घं एइ गिरिनयरे ॥५०॥ विन्नाए परमत्थे जणम्मि गुरुओ फुरन्तघणतेओ । एसो होइ महग्घो तावोत्तिन्नं सुवन्नं व ॥५१॥ सव्वेसि पि गुणाण मंडणमिणं दोसाण संखंडणं, कल्लाणिक्कनिहाणमक्खयसुहस्सऽच्चन्तियं कारणं । देसेणा वि धरन्ति सीलमणहं जे मेरुचूलाऽचलं, ते धन्ना वि लहन्ति सिद्धनयरीरज्जसिरिं सासयं ।।५२।
मैथुनाख्यानकं चतुर्थं समाप्तम् ॥
15
20
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
